Piżmowiec syberyjski - opis, wygląd, występowanie
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ssaki Parzystokopytne Piżmowcowate Piżmowiec Piżmowiec syberyjski
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Piżmowiec syberyjski (Moschus moschiferus)

Nazywana/y także: piżmowiec, jelonek piżmowy, kabanga
Piżmowiec syberyjski
Spis treści

Wygląd

Piżmowiec syberyjski należy do rzędu parzystokopytne (Artiodactyla). Rodzaj Moschus wcześniej umieszczany był w rodzinie jeleniowate (Cervidae) obecnie zaliczany jest do rodziny piżmowcowate (Moschidae). Głowa jest mała. Ciało jest krępe. Ubarwienie ciała ciemno brązowe, w jasne plamki na grzbiecie i po bokach ciała. Głowa jest mała. Oczy są dosyć duże. Uszy stosunkowo długie i zaokrąglone. Szyja krótka. Przednie kończyny są nieco krótsze od tylnych. Ogon bardzo krótki. Dymorfizm płciowy jest wyraźny. U samców z górnej szczęki wyrastają długie kły (osiągające do 10 cm długości), które u samic są o wiele krótsze. Kły wykorzystywane są w walkach godowych.

Występowanie

Piżmowiec syberyjski zamieszkuje wschodnią Azję: od Birmy i południowych Chin, przez Kazachstan, Mongolię, Koreę Północną i Południową po rosyjską Syberię aż do północnych krańców lasów.

Tryb życia

Piżmowiec syberyjski zamieszkuje głównie chłodne, syberyjskie lasy. Preferuje górskie lasy iglaste z znacznymi nachyleniami gruntu i obszarami skalistymi, w lecie częściej przebywa w dolinach rzek porośniętych lasem mieszanym. Szczyty jego aktywności przypadają o świcie i zmierzchu. Żyje samotnie lub w małych grupach rodzinnych (złożonych z samicy z młodymi). Spotykany do około 1600 m n.p.m. Na liście IUCN jest gatunkiem narażonym na wyginięcie (kategoria VU). Wpisany do konwencji CITES (załącznik II). Spadek jego liczebności związany jest z nielegalnymi polowaniami dla jego piżma. Do innych zagrożeń zaliczyć można fragmentacje siedlisk. Jego naturalnymi wrogami są ssaki drapieżne (niedźwiedzie, rysie, rosomaki).

Odżywianie

Piżmowiec syberyjski jest zwierzęciem roślinożernym. W zimie podstawę jego diety stanowią porosty. Ponadto zjada również liście, pędy, korę oraz pąki.

Rozmnażanie i rozwój

Piżmowiec syberyjski przystępuje do rozrodu w maju lub w czerwcu. Ciąża trwa ok. 6 miesięcy. Samica rodzi od jednego do dwóch młodych. Po 3-4 miesiąca młode odstawiane są od mleka, pozostając przy samicy do dwóch lat. Piżmowiec syberyjski osiąga dojrzałość płciową między 15 a 17 miesiącem życia. Żyje do 14 lat.

Bibliografia
  1. Nyambayar B., Mix, H., Tsytsulina K.; "Moschus moschiferus"; The IUCN Red List of Threatened Species; 2015;
  2. https://www.arkive.org; 2018-12-09;
  3. https://www.ultimateungulate.com/; 2018-12-09;
4.9/5 - (14 votes)
Default Banner Post Banner
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Nie odchodź jeszcze!

Na ekologia.pl znajdziesz wiele ciekawych artykułów i porad, które pomogą Ci żyć w zgodzie z naturą. Zostań z nami jeszcze chwilę!