Ślepaczek zwyczajny (Caecilia tentaculata)

Wygląd

Ślepaczek zwyczajny to płaz beznogie wyglądem przypominający wyglądem dżdżownice. Jest jednym z największych gatunków rzędzie. Głowa nie jest wyraźnie wyodrębniona od ciała. Otwór gębowy znajduje się po spodniej stronie głowy. Dolna szczęka jest cofnięta. Na głowie znajdują się para małych, uwstecznionych oczu, para krótkich czułków zmysłowych oraz niewielkie nozdrza. Czułki pełnią role narządu zmysłów – węchu oraz smaku. Ciało jest stosunkowo grube, wydłużone i cylindryczne. Na ciele znajdują się pierścienie. Barwa ciała ciemnoniebieska lub szarobrązowa, z połyskiem. Barwa pierścieni jest nieco ciemniejsza. Skóra pokrywająca ciało jest gładka. Spodnia strona oraz boki są nieco jaśniejsze. Występują dwa rzędy małych zębów w szczęce górnej i jeden rząd w szczęce dolnej. Ogon nie występuje. Kończyny zredukowane. Gatunkami podobnymi są Caecilia disossea i Oscaecilia bassleri. Dymorfizm płciowy nie występuje.

Występowanie

Ślepaczek zwyczajny zamieszkuje znaczny obszar doliny Amazonki w Ameryce Południowej. Występuje w północnej Brazylii, północno-wschodnim Peru, wschodnim Ekwadorze, południowo-wschodniej Kolumbii, w południowej Wenezueli, Gujanie, Surinam i Gujanie Francuskiej. Na obszarach wyżynnych notowany był do wysokości około 1000 m n.p.m. Jego dokładny zasięg i liczebność populacji są bardzo słabo poznane. Prawdopodobnie na większości obszaru występowania jest bardzo nielicznym płazem.

Środowisko i tryb życia

Siedliskiem ślepaczka zwyczajnego są głównie pierwotne lasy tropikalne. Prawdopodobnie w lasach zmienionych przez człowieka jest mniej liczny. Prawdopodobnie nie występuje na otwartych przestrzeniach i intensywnie użytkowanych lasach zdegradowanych. Prowadzi podziemny tryb życia. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). Gatunek słabo poznany ze względu na skryty tryb życia.

Rozmnażanie

Nie istnieją informacje na temat rozmnażania ślepaczka zwyczajnego.

Pokarm