Zając szarak - opis, wygląd, występowanie
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ssaki Zajęczaki Zającowate Lepus Zając szarak
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Zając szarak (Lepus europaeus)

Zając szarak, European Hare, Lepus europaeus
Spis treści

 

Wygląd

Zając szarak  – długość ciała mieści się w granicach 50 -75 cm, długość ogona 7 -12 cm, masa ciała 3 -7 kg. Charakteryzuje się bardzo długimi tylnymi kończynami i długimi, ostro zakończonymi uszami. Jego ubarwienie jest zmienne -szarożółte, szarorude lub brązowoszare z domieszką włosów czarnych i białych. Strona brzuszna jest biała lub kremowa, spód ogona biały, końce uszu i wierzch ogona czarne. W zimie futro na grzbiecie staje się jaśniejsze dzięki domieszce białych włosów.

Występowanie

Ojczyznę zająca szaraka stanowi Europa, ale został on szeroko introdukowany. Obecnie zamieszkuje Europę (bez północnej części Skandynawii i Półwyspu Iberyjskiego) i Azję, od Irlandii do zachodniej Syberii, a na południe przez Środkową Azję do Iranu. Został także wprowadzony w Ameryce Północnej i Południowej. Niegdyś pospolity, obecnie jego liczebność spada wskutek intensyfikacji rolnictwa. W Polsce jest pospolitym mieszkańcem otwartych terenów całego kraju.

Tryb życia

Zając szarak jako zwierzę pochodzenia stepowego, osiedla się na terenach otwartych, w tym rolniczych. Unika dużych i zwartych lasów, ale można go spotkać w młodnikach, zagajnikach i na obrzeżach lasów. Poza okresem rui prowadzi samotny tryb życia. Nie kopie nor, czasami tylko wygrzebuje dołek i wyściela go trawami, a na ogół chroni się w płytkich kotlinkach i pod krzewami. Największą aktywność wykazuje o zmierzchu. W obliczu zagrożenia nieruchomo przywiera do ziemi w zagłębieniu terenu lub rzuca się do ucieczki. Biega szybko, długimi skokami.
 

Odżywianie

Zając szarak jest gatunkiem roślinożernym. Odżywia się roślinami zielnymi, liśćmi, trawami, młodymi pędami krzewów, warzywami (pietruszka) z pół uprawnych i ogrodów. Jesienią zjada najwięcej roślin oleistych i oziminy. W zimie obgryza korę z młodych drzewek.
 

Rozmnażanie i rozwój

Okres rozrodczy dla zająca szaraka jest zależny od warunków klimatycznych i może trwać od stycznia do września. W ciągu roku samica daje 3 -4 mioty. W okresie rui samce staczają walki stając na tylnych kończynach i „boksując” się przednimi. Ciąża trwa 42 -44 dni. W miocie może być od 1 do 5 młodych. Rodzą się one pokryte sierścią i z otwartymi oczami. Matka pozostawia je ukryte w zagłębieniu i wraca, aby je nakarmić 1 -2 razy dziennie. Laktacja trwa 3 tygodnie. Dojrzałość płciową zając szarak osiąga w wieku 6 -9 miesięcy. Żyje 8 -12 lat.

4.9/5 - (8 votes)
Default Banner Post Banner
Subscribe
Powiadom o
2 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Lubelszczyzna jeszcze w zające obfita, szczególnie wschód. W lasach Parczewskich i nad Bugiem na łąkach na szczęście jeszcze ich wiele. Miałem okazję ostatnio trochę popodglądać – https://przygodyprzyrody.pl/zajac-szarak-jak-wyglada-zajac/

ten zając jest super♥♥