Pieczarka krwawiąca - opis grzyba, sezon, wygląd, występowanie
Ekologia.pl Wiedza Atlas grzybów Grzyby grzyby podstawkowe pieczarniaki pieczarkowce pieczarkowate pieczarka Pieczarka krwawiąca
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Pieczarka krwawiąca (Agaricus langei)

Nazywana/y także: pieczarka krwawa
Pieczarka krwawiąca. Irene Andersson (irenea) [CC BY-SA 3.0], Wikimedia Commons
Spis treści

Wstęp

Pieczarka krwawiąc jest grzybem jadalnym. Występuje jednak dość rzadko i jest trudna do znalezienia. Jej charakterystyczną cechą jest czerwieniejący po przekrojeniu miąższ. Oprócz niej wyróżnia się jeszcze 20 innych odmian pieczarek czerwieniejących (wszystkie jadalne).

Sezon

Pieczarka krwawiąca pojawia się w lasach na początku sierpnia. Zbierać ją można do końca października.

Występowanie

Pieczarka krwawiąca występuje głównie w lasach iglastych. Czasami można ją znaleźć również w lasach liściastych, ale są to sytuacje bardzo rzadkie. Najczęściej można ją spotkać rosnącą w rejonach górskich. Preferuje gleby bogate w wapń. Rośnie pojedynczo lub w małych grupach po kilka sztuk. Jest gatunkiem występującym rzadko.

Wygląd

Owocnik pieczarki krwawiącej osiąga średnicę od 5 do 15 cm. U młodych osobników przybiera kształt półkulisty, z czasem staje się kulisty, a następnie rozpostarty. U najstarszych okazów na środku owocnika widoczny jest wyraźny garbek. Zazwyczaj ma brązowy kolor. Ma gładką powierzchnię pokryta gęstymi, włóknistymi łuskami o rdzawobrązowej barwie.

Blaszki pieczarki krwawiącej są wąskie. Na końcach są wolne i nie przyrastają do trzonu. U młodych osobników mają różową barwę, z czasem brązowieją i aż w końcu przybierają kolor brązowoczarny. Na ostrzach przez cały czas pozostają białe.

Trzon pieczarki krwawiącej może osiągnąć wysokość do 12 cm. Ma walcowaty kształt, u dołu jest nieco rozszerzony. Otoczony jest dużym, odstającym pierścieniem, który z wierzchu jest gładki i biały, a od spodu brązowy i pokryty łuskami. Trzon nad pierścieniem jest gładki, poniżej pierścienia pokrywają go drobne kosmki. U młodych osobników ma białą barwę, z czasem staje się siwy. Uszkodzony czerwieniej. Trzon pieczarki krwawiącej w środku jest pusty.

Miąższ pieczarki krwawiącej jest zwarty i jędrny. Ma biały kolor, który po uszkodzeniu natychmiast zmienia się na krwistoczerwony. Ma słaby, niewyraźny zapach i przyjemnie kwaskowaty smak.

Pieczarka krwawiąca podobna jest do jadalnej pieczarki krótkotrzonowej. Istnieje jednak małe ryzyko pomylenia ich, gdyż rosną w innych warunkach. Pieczarka krwawiąca preferuje górskie, wapienne podłoża, natomiast pieczarka krótkotrzonowa rośnie na glebach piaszczystych.

Pieczarkę krwawiącą bardzo łatwo pomylić z jadalną pieczarką leśną. Można je rozróżnić po trzonie, który u pieczarki leśnej ma bulwiaste zgrubienie na dole i w środku jest pełny (trzon pieczarki krwawiącej pozostaje pusty przez cały czas życia grzyba).

Właściwości

Pieczarka krwawiąca jest grzybem jadalnym o niewyróżniającym się smaku. W większości składa się z wody. W jej skład wchodzą także białko, błonnik, węglowodany oraz witaminy i pierwiastki mineralne. Nie wykazuje jednak większej wartości odżywczej.

Zastosowanie

Pieczarka krwawiąca nadaje się do duszenia, gotowania i smażenia. Można ją łączyć w potrawach z innymi pieczarkami – nadaje się na dodatek do dań mięsnych, makaronów, sosów i zup.

Okres występowania
I
II
III
IV
V
VI
VII
VIII
IX
X
XI
XII
4.6/5 - (11 votes)
Default Banner Post Banner
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments