Pieczarka krwawiąca (Agaricus langei)
![Pieczarka krwawiąca. Irene Andersson (irenea) [CC BY-SA 3.0], Wikimedia Commons](https://www.ekologia.pl/wp-content/uploads/2023/01/agaricus-langei-f-h-m-ller-f-h-m-ller-231468.jpg)
Wstęp
Pieczarka krwawiąc jest grzybem jadalnym. Występuje jednak dość rzadko i jest trudna do znalezienia. Jej charakterystyczną cechą jest czerwieniejący po przekrojeniu miąższ. Oprócz niej wyróżnia się jeszcze 20 innych odmian pieczarek czerwieniejących (wszystkie jadalne).
Sezon
Pieczarka krwawiąca pojawia się w lasach na początku sierpnia. Zbierać ją można do końca października.
Występowanie
Pieczarka krwawiąca występuje głównie w lasach iglastych. Czasami można ją znaleźć również w lasach liściastych, ale są to sytuacje bardzo rzadkie. Najczęściej można ją spotkać rosnącą w rejonach górskich. Preferuje gleby bogate w wapń. Rośnie pojedynczo lub w małych grupach po kilka sztuk. Jest gatunkiem występującym rzadko.
Wygląd
Owocnik pieczarki krwawiącej osiąga średnicę od 5 do 15 cm. U młodych osobników przybiera kształt półkulisty, z czasem staje się kulisty, a następnie rozpostarty. U najstarszych okazów na środku owocnika widoczny jest wyraźny garbek. Zazwyczaj ma brązowy kolor. Ma gładką powierzchnię pokryta gęstymi, włóknistymi łuskami o rdzawobrązowej barwie.
Blaszki pieczarki krwawiącej są wąskie. Na końcach są wolne i nie przyrastają do trzonu. U młodych osobników mają różową barwę, z czasem brązowieją i aż w końcu przybierają kolor brązowoczarny. Na ostrzach przez cały czas pozostają białe.
Trzon pieczarki krwawiącej może osiągnąć wysokość do 12 cm. Ma walcowaty kształt, u dołu jest nieco rozszerzony. Otoczony jest dużym, odstającym pierścieniem, który z wierzchu jest gładki i biały, a od spodu brązowy i pokryty łuskami. Trzon nad pierścieniem jest gładki, poniżej pierścienia pokrywają go drobne kosmki. U młodych osobników ma białą barwę, z czasem staje się siwy. Uszkodzony czerwieniej. Trzon pieczarki krwawiącej w środku jest pusty.
Miąższ pieczarki krwawiącej jest zwarty i jędrny. Ma biały kolor, który po uszkodzeniu natychmiast zmienia się na krwistoczerwony. Ma słaby, niewyraźny zapach i przyjemnie kwaskowaty smak.
Pieczarka krwawiąca podobna jest do jadalnej pieczarki krótkotrzonowej. Istnieje jednak małe ryzyko pomylenia ich, gdyż rosną w innych warunkach. Pieczarka krwawiąca preferuje górskie, wapienne podłoża, natomiast pieczarka krótkotrzonowa rośnie na glebach piaszczystych.
Pieczarkę krwawiącą bardzo łatwo pomylić z jadalną pieczarką leśną. Można je rozróżnić po trzonie, który u pieczarki leśnej ma bulwiaste zgrubienie na dole i w środku jest pełny (trzon pieczarki krwawiącej pozostaje pusty przez cały czas życia grzyba).
Właściwości
Pieczarka krwawiąca jest grzybem jadalnym o niewyróżniającym się smaku. W większości składa się z wody. W jej skład wchodzą także białko, błonnik, węglowodany oraz witaminy i pierwiastki mineralne. Nie wykazuje jednak większej wartości odżywczej.
Zastosowanie
Pieczarka krwawiąca nadaje się do duszenia, gotowania i smażenia. Można ją łączyć w potrawach z innymi pieczarkami – nadaje się na dodatek do dań mięsnych, makaronów, sosów i zup.