Myszarka leśna ma dużą głowę. Oczy ciemne i duże. Uszy stosunkowo duże. Pysk wyposażony jest we włosy czuciowe. Na podgardlu i piersi znajduje się żółtobrązowa plama, po bokach umiejscowione są dwie mniejsze plamy, tworzące kołnierzyk. Grzbiet oraz boki ciała są żółto lub rudobrunatne. Strona brzuszna jest biaława. Sierść krótka. Występuje wyraźna linia między rudawobrunatną barwą boków ciała i jaśniejszą strona brzuszną. Ciało jest smukłe. Kończyny są krótkie. Ogon długi (równy długości ciała lub dłuższy). Strona grzbietowa ogona jest ciemniejsza. Osobniki młode są szarawe. Gatunkiem podobnym jest mysz zaroślowa (Apodemus sylvaticus).

1. Występowanie
2. Tryb życia
3. Odżywianie
4. Rozmnażanie i rozwój
5. Systematyka
6. Galeria zdjęć

Występowanie

Myszarka leśna występuje w Europie od południowej Wielkiej Brytanii, Francji i północnej Hiszpanii na zachodzie po południowy Ural na wschodzie. Na północ zasięg tego gatunku sięga południowej Szwecji i południowej Finlandii, na południu granicą zasięgu są północne brzegi Morza Śródziemnego oraz Turcja, Syria i północno-zachodni Iran na południowym wschodzie.

Tryb życia

Myszarki leśne przystosowują się do różnorodnych obszarów leśnych. Preferują głównie naturalne starodrzewia liściaste z licznymi drzewami posiadającymi ciężkie i duże nasiona (orzechy, bukiew). Zamieszkuje także skraje lasów, ogrody, parki, obszary górskie oraz tereny rolnicze użytkowane ekstensywnie. Aktywna jest przez cały rok, nie zapada w sen zimowy. Sprawnie porusza się zarówno po ziemi jak i po drzewach. Prowadzi samotny, nocny tryb życia. Kopie nory pod ziemią, buduje gniazda z liści i mchów w korzeniach, pniakach i dziuplach, zajmuje także nory innych zwierząt oraz budki na drzewie. Może również wchodzić do siedzib ludzkich. Nory składają się z wielu wejść, oraz z komory gniazdowej i spiżarni. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). Jej naturalnymi wrogami są ptaki (pustułki, sowy) oraz ssaki drapieżne (lisy, gronostaje, łasice).

Odżywianie

Myszarka leśna jest wszystkożerna. W jej diecie znaleźć można pokarm roślinny (nasiona, owoce, pąki, pędy roślin), grzyby, pokarm zwierzęcy - bezkręgowce (owady i ich larwy) i kręgowce (pisklęta i jaja ptaków) oraz padlinę.

Rozmnażanie i rozwój

Myszarka leśna do rozrodu przystępuje od lutego do października. W ciągu roku może mieć kilka (od 2 do 4) miotów. Ciąża trwa 23-26 dni. Samica rodzi od 2 do 11 młodych. Młode rodzą się ślepe i nagie. Po ok. dwóch tygodniach otwierają oczy. Młode stają się samodzielne po upływie trzech tygodni. Dojrzałość płciową osiąga w ósmym tygodniu życia. Żyje krótko, w naturze do 18 miesięcy, zwykle jednak krócej, do ok. 3 miesięcy. W niewoli żyje do czterech lat.