Niedźwiedź polarny jest największym żyjącym współcześnie
niedźwiedziem - waga starych samców dochodzi do 800 kg, lecz przeciętne niedźwiedzie ważą ok. 300-450 kg, dł. ciała 2,2-2,5 m, wys. w kłębie prawie 1,5 m. Wydłużony kształt ciała odróżnia go od innych niedźwiedzi. Futro grube i gęste, białe lub u starszych
osobników żółtawobiałe, od zimna chroni go ponadto gruba
warstwa tłuszczu. Gęsto owłosione stopy pomagają w stąpaniu po
śniegu i stanowią
naturalną ochronę przed
mrozem. Palce złączone do połowy długości
skórą przystosowane są do zwinnego poruszania się w
wodzie. Wyróżnia się świetnym powonieniem (potrafi wyczuć zdobycz z odległości 5-7 km, a także przez grubą warstwę śniegu), co więcej, jest obdarzony ostrym
wzrokiem i słuchem.
- Występowanie
- Tryb życia
- Odżywianie
- Rozmnażanie i rozwój
- Systematyka
- Galeria zdjęć
Niedźwiedź polarny występuje u wybrzeża Arktyki w okolicach Koła Podbiegunowego.
Niedźwiedź polarny jest doskonałym pływakiem, jest w stanie w lodowatej wodzie
oceanu pokonywać dziesiątki km. Świetnie nurkuje, mając przy tym otwarte
oczy i zamknięte otwory nosowe i uszne. Dysponuje niesamowitą wytrzymałością, sprawnością i siłą. Niekiedy bytuje na krach lodowych, pozwalając
prądom morskim unosić się ku nowym
łowiskom. Nie atakuje
człowieka i nie zaczepiony ucieka przed nim, unikając spotkania. Zdarza się jednak, że wygłodniałe plądrują zapasy żywności gromadzone przez Eskimosów w
tundrze lub rozgrzebują śmietniska wokół ludzkich osiedli. Każdej
jesieni 50-100 niedźwiedzi odwiedza kanadyjskie miasto Churchill (które zwane jest światową stolicą tych zwierząt), a przede wszystkim jego śmietniki! Zwierzęta, które podchodzą zbyt blisko miasta, są odławiane, znaczone i wypuszczane w odległości kilkudziesięciu km od miejsc zamieszkanych. Inne odstrasza się jaskrawymi
światłami i specjalnymi hałaśliwymi ładunkami wybuchowymi.Znakomicie aklimatyzuje się w
ogrodach zoologicznych, w czym nie przeszkadzają mu nawet upalne
lata.
Podstawową zdobyczą niedźwiedzia polarnego są
foki, na które czatuje przy ich otworach oddechowych w
lodzie, z rzadka
narwale,
biełuchy, a nawet
morsy. Nie odmawia sobie również ,
lemingów,
jaj i padliny. Mogą również żywić się wszelkiego rodzaju
odpadkami. W czasie krótkiego, polarnego lata spotkać go można zjadającego
mech,
trawy i
porosty.
U niedźwiedzia polarnego tylko ciężarna samica zapada w
sen zimowy. W dużej zaspie śniegu przygotowuje sobie już w październiku dużą jamę zamkniętą blokiem lodowym. W mroźnych miesiącach
zimy rodzi się od 1 do 3 ślepych, niezdarnych niedźwiadków, stosunkowo małych w porównaniu z ogromnym cielskiem samicy. Po około 3 miesiącach opuszczają legowisko, lecz samica opiekuje się nimi aż przez 3 lata, ucząc je
pływania i skutecznego
polowania. Po 3-4 latach u samicy ponownie występuje
ruja.
Żyje około 40 lat.