Borowiec wielki - opis, wygląd, występowanie
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ssaki Nietoperze Mroczkowate Nyctalus Borowiec wielki
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Borowiec wielki (Nyctalus noctula)

Nazywana/y także: nietoperz wielki
Borowiec wielki. By Mnolf (Photo taken in Rum, Austria) [GFDL, CC-BY-SA-3.0 or CC BY-SA 2.0], via Wikimedia Commons
Spis treści

Wygląd

Jeden z największych  nietoperzy w Polsce. Uszy krótkie, szeroko zaokrąglone. Koziołki krótkie, płatowato zakończone. Sierść jest błyszcząca, krótka i przylegająca. Ubarwienie ciała w rdzawobrązowych tonacjach, niekiedy z bledszymi zakończeniami włosów na grzbiecie. Spód nieco jaśniejszy. Naga skóra jest czarnobrązowa. Skrzydła długie, spiczaste i wąskie. Błona skrzydeł przyczepiona jest do pięt. Dymorfizm płciowy oznacza się w drugorzędowych cechach płciowych, widocznych tylko przy schwytaniu.

Występowanie

Borowiec wielki zamieszkuje większość obszarów Europy bez północnej Skandynawii, północnej części Wysp Brytyjskich, Półwyspu Iberyjskiego (prócz niewielkich izolowanych populacji), południowych Włoch, Sardynii, Sycylii i południowej Grecji. Występuje także na Cyprze. W Azji zwarty zasięg występowania borowca rozciąga się od Europy po Ural i Wyżynę Irańską. Na pozostałym obszarze Azji występuje wyspowo głównie w górach centralnej Azji (Ałtaj, Tien-szan, Himalaje) oraz na Półwyspie Indochińskim. Obecnie populacje z południowego-wschodu Azji uznawane są za podgatunki Borowca wielkiego, jednak mogą być osobnymi gatunkami.

Tryb życia

Najczęściej zamieszkuje nizinne lasy liściaste, rzadziej iglaste. Obecnie często spotykany jest także w miejskich parkach, ogrodach i cmentarzach. W lecie zasiedla dziuple drzew, szczeliny budynków, a także skrzynki dla nietoperzy. Samice tworzą kolonie rozrodcze (liczące od kilku do kilkudziesięciu osobników). Samce w tym czasie żyją pojedynczo bądź w małych grupkach (do 20 osobników). Hibernuje (od października do kwietnia) gromadnie, w dużych koloniach. Na zimowiska wybiera dziuple drzew, szczeliny skalne, szczeliny budynków. Odbywa wędrówki sezonowe, nie dłuższe niż 100 km. W Polsce objęty ochroną ścisłą. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). Dożywa maksymalnie do 12 lat.

Odżywianie

Owadożerny. W diecie nietoperza znaleźć można muchówki, pluskwiaki, chruściki, motyle oraz chrząszcze. Poluje na otwartej przestrzeni, nad  drzewami, łąkami, zbiornikami wodnymi. Lata wysoko i szybko. Kryjówkę opuszcza jeszcze za dnia.

Rozmnażanie i rozwój

Do rozrodu przystępuje raz w roku. Gody odbywają się w sierpniu oraz we wrześniu w kryjówkach (w dziuplach), w tym czasie samica zostaje zaplemniona. Zapłodnienie następuje po wybudzeniu ze snu zimowego. Ciąża trwa około 70 dni. Samica rodzi 1-2 młode. Młode przychodzą na świat między czerwcem a lipcem. Po miesiącu młode opuszczają kryjówkę. Dojrzałość płciową osiąga już w pierwszym (samice) bądź w drugim roku życia.

4.6/5 - (17 votes)
Default Banner Post Banner
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Nie odchodź jeszcze!

Na ekologia.pl znajdziesz wiele ciekawych artykułów i porad, które pomogą Ci żyć w zgodzie z naturą. Zostań z nami jeszcze chwilę!