Fretka domowa (Mustela putorius furo)

Wygląd

Fretka domowa jest udomowioną formą tchórza. Hodowcy prowadzą krzyżówki w celu uzyskania różnych odmian barwnych. Typowe barwy to czarnobrązowa, cynamonowa, czarno biała oraz biała (albinotyczna). Sylwetka jest długa i smukła. Sierść składa się z włosów okrywowych oraz podszerstka. Samce są większe i cięższe od samic.

Występowanie

Fretka domowa prawdopodobnie pochodzi od tchórza zwyczajnego. Nie wiemy dokładnie kiedy i gdzie pierwsze fretki zostały udomowione. Prawdopodobnie nastąpiło to ponad 2,5 tys. lat temu w Basenie Morza Śródziemnego – na obszarze południowo-wschodniej Europy lub w Egipcie. Obecnie fretki domowe jako pupile spotykane są niemal na całym świecie.

Tryb życia

Naturalnym środowiskiem występowania fretek domowych były lasy, śródleśne polany, skraje lasów, obszary nadrzeczne i tereny rolnicze. Obecnie gatunek określany jako fretka domowa występuje wyłącznie w hodowlach i domach jako zwierzę domowe. Zwierzę aktywne podczas zmierzchu i świtu. Większą część doby przesypia. Fretki domowe są towarzyskie. W hodowlach przetrzymywane są zwykle w klatkach, muszą być regularnie z nich wypuszczone.

Odżywianie

Fretka domowa jest mięsożerna. W hodowlach domowych karmione są specjalistycznymi karmami (dla kotów lub psów) oraz surowym mięsem (drobnych ssaków, ptaków, płazów).

Rozmnażanie i rozwój

Fretka domowa jest gatunkiem poligynicznym. Rozród odbywa się od marca do września. Może przystępować do trzech miotów w roku. Ciąża trwa 40-50 dni. Samica rodzi od 3 do 15 młodych. Fretki domowe rodzą się ślepe i głuche. Ważą 6-12 gram. Po miesiącu otwierają oczy. Młode karmione mlekiem do 6 tygodnia, później przechodzą na pokarm stały. Potomstwo pozostaje od opieką do 8 tygodnia. Dojrzałość płciową osiągają między 6 a 12 miesiącem. Żyją średnio 6 lat. W hodowlach mogą dożyć dłużej, do kilkunastu lat.