Kotek wyspowy (Prionailurus bengalensis iriomotensis)

Wygląd

Kotek wyspowy należy do rodziny kotowate (Felidae). Uszy są zaokrąglone. Nos jest dosyć duży. Ubarwienie ciała zmienne, od jasnobrązowego do ciemnoszarego. Na ciele występują pasy i plamy. Nogi są stosunkowo krótkie. Samice są nieco mniejsze od samców.

Występowanie

Kotek wyspowy jest endemitem maleńkiej wyspy Iriomote w archipelagu Riukiu. Wyspa ta jest jedną z najdalej wysuniętych na południe wysp Japonii. Jej powierzchnia to zaledwie 284 km kwadratowe.

Tryb życia

Kotek wyspowy zamieszkuje wszystkie dostępne siedliska na wyspie. Są to głównie pierwotne gęste, zimozielone, szerokolistne lasy subtropikalne i lasy namorzynowe. Rzadko spotykany jest w pobliżu wiosek i na plażach. Prowadzi głównie naziemny, nocny tryb życia. Dobrze wspina się po drzewach, jak również dobrze pływa. Zwierze terytorialne. Poza okresem rozrodczym żyje samotnie, Jest bardzo rzadki, a jego liczebność maleje. Największym jego zagrożeniem jest utrata siedlisk oraz kolizje drogowe. Jest gatunkiem krytycznie zagrożonym (kategoria CR na liście IUCN). Wpisany jest do konwencji CITES (załącznik II). Przez część badaczy traktowany jest jako podgatunek kota bengalskiego (Prionailurus bengalensis), przez innych traktowany jest jako odrębny gatunek.

Odżywianie

Kotek wyspowy jest mięsożerny. W głównej mierze żywi się kręgowcami (ssakami, ptakami, gadami i płazami) oraz bezkręgowcami (owadami i skorupiakami).

Rozmnażanie i rozwój

Kotek wyspowy przystępuje do rozrodu od lutego do maja. Ciąża trwa 60-70 dni. Kocięta przychodzą na świat między kwietniem a lipcem. Samica rodzi od 1 do 3 kociąt. Młode po urodzeniu ważą około 75-130 gram. Kotek wyspowy osiąga dojrzałość płciową w 18-20 miesiącu życia. Na wolności żyje do 13 lat.