Kwiczoł (Turdus pilaris)

Kwiczoł, to jeden z większych drozdów (wielkości kosa). Lot u niego jest łopoczący, a sylwetka w trakcie lotu odznacza się długim ogonem oraz białym kuprem i spodem skrzydeł. Ptak ten często gnieździ się w koloniach. W Polsce obecnie jest gatunkiem pospolitym.

Kwiczoł jest krępej budowie, kark i ciemię ma szare, a grzbiet jest rdzawobrązowy. Nad okiem biała brew. Z ciemną półobrożą między gardłem a piersią. Jasny spód ciała, z dużą ilością ciemnych plamek, a pierś jest rdzawożółta. Długi ogon z brązowoczarnymi sterówkami. Dziób ma żółtawy, a nogi ciemne. Brak dymorfizmu płciowego, choć samce mają intensywniejsze ubarwienie piór od samic. Osobniki młodociane mają na pokrywach skrzydeł jasne kropki. A podczas pierwszej zimy są słabiej ubarwione.

Kwiczoł to ptak wędrowny, część populacji osiadła. Zamieszkuje obszary klimatu umiarkowanego Europy i Azji. Na zimowiska wybiera Europę Zachodnią, basen Morza Śródziemnego, Azję Mniejszą oraz Indie.

Kwiczoł zamieszkuje niewielkie lasy i zadrzewienia. Spotykany głównie na skraju wilgotnych lasów (zwykle topolowych) oraz w sadach, parkach, ogrodach i zagajnikach.

Kwiczoł gniazda buduje wysoko, do 7 m (nieraz na rozwidleniu pnia). Konstruuje je z gałęzi, zlepionych gliną, a wyściela pędami traw. Jeden lęg w roku, który odbywa się pod koniec kwietnia lub na początku maja. Część par przystępuje do drugiego (maj-czerwiec). Składa 4-6 brązowo nakrapianych, niebieskawozielonych jaj które wysiadują (ok. 2 tygodnie) oboje rodzice. Po wykluciu pisklęta są karmione przez 14-15 dni. Po okresie dwóch tygodni opuszczają gniazdo i jeszcze przez jakiś czas są dokarmiane przez rodziców.

Kwiczoł jest wszystkożerny. Odżywia się bezkręgowcami: owadami, pierścienicami, ślimakami i drobnymi skorupiakami oraz roślinami: nasionami, pędami roślin i owocami (lubi głóg, jarzębinę i jabłka).