Modrowroniec (Gymnorhinus cyanocephalus)

Wygląd
Modrowroniec należy do rodziny krukowate (Corvidae). Rozmiarami porównywalny jest z kosem (Turdus merula). Jest jedynym przedstawicielem rodzaju Gymnorhinus. Dziób jest długi, prosty, czarny, ostro zakończony. Tęczówki oczne są ciemnobrązowe. Ubarwienie piór jest ciemno niebieskie. Podbródek i gardło są białawe. Nogi czarne. Ogon jest stosunkowo krótki. Dymorfizm płciowy nie jest wyraźny, samice są mniejsze i mają mniejsze dzioby.
Występowanie
Modrowroniec występuje w górach zachodnich Stanów jednoczonych i północno-zachodniego krańca Meksyku. Zamieszkuje niskie góry i pogórza. Spotykany jest na wysokościach od 1000 do 2900 m n.p.m. Jest gatunkiem osiadłym. Okresowo (w latach niedoboru pokarmu) spotykany jest daleko poza obszarem typowego występowania.
Biotop
Modrowroniec zamieszkuje górskie i podgórskie lasy. Jego zasięg występowania jest silnie związany z obecnością lasów sosnowych. Często występuje w siedliskach suchych i półsuchych. Ptak towarzyski. Tworzy duże kolonie, w których większość osobników jest osiadła. Jego liczebność maleje. Na liście IUCN ma status gatunku narażonego na wyginięcie (kategoria VU). Do głównych zagrożeń należy degradacja siedlisk oraz stosowanie pestycydów.
Lęgi
Modrowroniec przystępuje do rozrodu zwykle raz w roku. Jest gatunkiem monogamicznym. Lęgi odbywają się od lutego do czerwca. Gnieździ się na drzewie. Gniazdo zbudowane jest z gałązek, igieł, kory, traw, korzeni. Samica składa od 2 do 5 jaj. Inkubacja trwa do 17 dni. Wysiadywaniem jaj zajmuje się samica, samiec w tym czasie dostarcza jej pożywienie. Młode po około trzech tygodniach opuszczają gniazdo, ale pozostają jeszcze pod opieką rodziców. Modrowroniec żyje do 16 lat.
Pokarm
Modrowroniec jest wszystkożerny. W głównej mierzę żywi się pokarmem roślinnym (nasionami, jagodami, ziarnami), ponadto zwierzętami kręgowymi (drobnymi ssakami, gadami, jajami i pisklętami innych ptaków) i bezkręgowcami (owadami, pajęczakami).