Orlik malajski (Ictinaetus malaiensis)

Wygląd

Orlik malajski jest ptakiem z rodziny jastrzębiowate (Accipitridae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Ictinaetus. Tęczówka oczna jest ciemnobrązowa. Dziób jest mocny, haczykowaty, o barwie żółto szarej. Ubarwienie ciała od ciemnobrązowego do czarnego. Skrzydła są szerokie. W locie skrzydła układają się w kształcie litery „V” a na ich końcach widoczne są długie palce (tworzone przez lotki). Ogon jest długi. Stopy są mocne, żółte, z ostrymi szponami na palcach. Skoki są mocno upierzone. Brak u niego wyraźnego dymorfizmu płciowego. Gatunkiem podobnym do orlika malajskiego jest orzeł czarny (Aquila verreauxii).

Występowanie

Orlik malajski występuje w południowej i południowo-wschodniej Azji. Zamieszkuje Himalaje, Półwysep Indyjski, Sri Lankę, Półwysep Indochiński i Indonezję. Występuje do 2700 m n.p.m.

Biotop

Orlik malajski zamieszkuje klimat tropikalny. Zamieszkuje różne typy lasów, preferuje lasy o dużym zagęszczeniu. Unika obszarów słabo zalesionych i bezleśnych. Jego liczebność maleje. Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC). Wpisany jest do konwencji CITES (załącznik II). Do najważniejszych zagrożeń orlika malajskiego zaliczyć można degradację i utratę siedlisk.

Lęgi

Orlik malajski gnieździ się na drzewie. Gniazdo jest dużą platformą, zbudowaną z gałęzi i wyścieloną materiałem roślinnym. Orlik malajski przystępuje do rozrodu między listopadem a majem. Sezon lęgowy różni się w zależności od występowania. Samica składa zwykle jedno, okazjonalnie dwa jaja. Gniazdo może być powtórnie wykorzystane w następnych latach.

Pokarm

Orlik malajski jest ptakiem drapieżnym. W jego diecie dominują zwierzęta kręgowe (ssaki, ptaki i ich jaja, gady oraz płazy). Swoją dietę uzupełnia bezkręgowcami (dużymi owadami). Specjalizuje się w chwytaniu z gniazd piskląt i ptasich jaj.