Pakożer leśny (Speothos venaticus)

Pakożer leśny należy do rodziny psowate (Canidae). Ubarwienie ciała jest rudobrązowe bądź ciemnobrązowe. Sierść jest gęsta. Głowa jest stosunkowo duża i szeroka. Szyja jest gruba. Pysk jest krótki. Uszy są zaokrąglane i krótkie. Tułów jest krępy. Kończyny i ogon są krótkie i ciemniejsze od reszty ciała.

Pakożer leśny zamieszkuje rozległy obszar południowej części Ameryki Środkowej i Ameryki Południowej. Jego zasięg występowania rozciąga się od Panamy na północy po południową Brazylię, Paragwaj i północny kraniec Argentyny. W Ekwadorze i Kolumbii istnieją populacje występujące na zachód od Andów. Na liście IUCN jest gatunkiem bliskim zagrożenia (kategoria NT). Wpisany jest do konwencji CITES (załącznik I).

Pakożer leśny obserwowany jest głównie w lasach. Zamieszkuje różnorodne obszary leśne: wilgotne lasy deszczowe, suche lesiste sawanny, lasy górskie do 1500 m n.p.m., lasy nadrzeczne, mokradła i namorzyny. Rzadziej występuje na trawiastych równinach. Spotykany jest również w lasach zniekształconych przez człowieka i na obszarach rolniczych, choć takie miejsca wybiera niechętnie. Prowadzi lądowo-wodny tryb życia. Zwierzę o aktywności dziennej, resztę dnia spędza w ukryciu (w norach czy w spróchniałych pniach). Jest towarzyski, żyje w stadzie liczącym do kilkunastu osobników.

W diecie pakożera leśnego znaleźć można kręgowce (w głównej mierze ssaki, ponadto ryby, płazy, gady i ptaki).

Pakożer leśny jest monogamiczny. Do rozrodu przystępuje tylko para dominująca. Ciąża trwa 65-70 dni. Samica rodzi od 1 do 6 młodych. Młode po urodzeniu ważą 130-190 g. Po dwóch tygodnia młode otwierają oczy. Laktacja trwa 2-5 miesięcy. W tym czasie samiec dostarcza samicy pożywienie. W odchowie potomstwa uczestniczą oboje rodzice oraz członkowie stada. Pakożer leśny osiąga dojrzałość płciową w pierwszym roku życia. W niewoli żyje do 10 lat.