Sierściogon kokosowy - opis, wygląd, występowanie
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ssaki Gryzonie Myszowate Sierściogon Sierściogon kokosowy
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Sierściogon kokosowy (Phloeomys cumingi)

Nazywana/y także: szczur drzewny
Sierściogon kokosowy
Spis treści

Wygląd

Sierściogon kokosowy należy do rodziny myszowate (Muridae). Jest jednym z dwóch gatunków rodzaju Phloeomys. Znany jest również pod nazwą szczur drzewny. Jest dużym gryzoniem. Ubarwienie jego ciała jest ciemno brązowe do czarnego, czasem z czerwonym odcieniem. Spód ciała jest jaśniejszy. Ogon jest krótszy od długości ciała i wąski, pokryty sierścią. Oczy są małe i ciemne. Uszy są krótkie, pokryte sierścią. Na pysku występują włosy czuciowe. Kończyny są krótkie. Stopy są szerokie i duże, wyposażone są w mocne pazury. Występuje jedna para sutków.

Występowanie

Sierściogon kokosowy występuje wyłącznie (jest endemitem) na trzech filipińskich wyspach: południowej części wyspy Luzon (półwysep Bicol, góry Sierra Madre i Mingan), na Catanduanes, Mindoro oraz Marinduque. Spotykany jest od poziomu morza do 1 100 m n.p.m.

Tryb życia

Sierściogon kokosowy zamieszkuje naturalne lasy tropikalne i starodrzewia oraz lasy gospodarcze. Spotykany jest również na obszarach rolniczych i w pobliżu ludzkich domów. Przebywa głównie na drzewach, rzadziej schodzi na ziemię. Sierściogon kokosowy prowadzi nocny tryb życia. Dzień spędza w ukryciu w dziuplach drzew. Żyje pojedynczo lub w parach (składających się z samicy i samca lub z samicy z potomstwem). Jego liczebność maleje. Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC). Żeruje na plantacjach palmy kokosowej, w związku z czym traktowany jest jako szkodnik.

Odżywianie

Sierściogon kokosowy jest roślinożerny. W jego diecie znaleźć można liście i owoce. Pokarm zdobywa zarówno na ziemi jak i z drzew.

Rozmnażanie i rozwój

Sierściogon kokosowy przystępuje do rozrodu raz w roku. Rozród odbywa się między listopadem a grudniem. Samica rodzi od jednego do dwóch młodych, rzadziej rodzą się trzy młode. Potomstwo przychodzi na świat w otworze w drzewie lub kłodzie, bądź w norze w ziemi. Samica nosi ze sobą młode przytwierdzone do sutka. Młode między lutym a marcem stają się samodzielne. Sierściogon kokosowy w niewoli może żyć do 13 lat.

Bibliografia
  1. Lawrence R. Heaney, D. S. Balete, Eric Rickart, R. C. B. Uzurrum, P. C. Gonzales; "Mammalian Diversity on Mount Isarog a Threatened Center of Endemism on Southern Luzon Island, Philippines"; Field Museum of Natural History in Chicago; 1999-09-30;
  2. https://animaldiversity.org; 2020-02-24;
  3. https://www.iucnredlist.org; 2020-02-24;
4.6/5 - (14 votes)
Default Banner Post Banner
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Nie odchodź jeszcze!

Na ekologia.pl znajdziesz wiele ciekawych artykułów i porad, które pomogą Ci żyć w zgodzie z naturą. Zostań z nami jeszcze chwilę!