Lampart to kot średniej wielkości, długość jego ciała nie przekracza 1,5 m, wysokość dochodzi do 1 m. Metrowy jest również ogon tego ssaka. Ubarwienie sierści jest zróżnicowane i ma głównie maskować lamparta wśród liściastych gałęzi drzew. Najczęściej umaszczenie przybiera barwę żółtorudawą lub białawą z licznymi czarnymi cętkami. Spotyka się też zwierzęta zupełnie czarne, zwane czarnymi panterami (nadmierne nagromadzenie się ciemnych pigmentów). Puszystość sierści zależy od klimatu, na przykład lamparty żyjące w Chinach mają sierść grubą o najdłuższym włosie.

1. Występowanie
2. Tryb życia
3. Odżywianie
4. Rozmnażanie i rozwój
5. Systematyka
6. Galeria zdjęć

Występowanie

Lampart jest dość licznie rozprzestrzeniony w środkowej i południowo-wschodniej Afryce, a także na kontynencie azjatyckim, w tamtejszych tropikach. Potrafi zaadaptować się do różnych środowisk. Czuje się dobrze zarówno w lasach tropikalnych, jak i zaroślach bambusów, nadbrzeżnych trzcinach i terenach górzystych. Jakkolwiek lampart unika spotkania z człowiekiem, to jednak można go niekiedy spotkać na obszarach zamieszkałych przez ludzi.

Tryb życia

Lampart na drzewa wspina się bardzo zręcznie i najczęściej chroni się podczas ucieczki na gałęzi. Żyje samotnie, kojarząc się w pary tylko na czas rui. Nie lubi pływać. Lamparty polują pojedynczo, każdy na własnym, ściśle określonym terytorium. Stosują podobną taktykę, jak inne samotniki: wykorzystując dostępne w terenie osłony, podkradają się jak najbliżej ofiary, by w końcu dopaść ją błyskawicznym atakiem i uśmiercić przez podgryzienie gardła. Łupem lampartów stają się najwcześniej zwierzęta kopytne, ważące do 50 kilogramów. Po udanych łowach drapieżcy ci nie od razu przystępują do uczty. Zdobycz - często dorównującą wagą im samym - bez trudu wciągają wysoko na drzewa, by umieścić ją w rozwidleniu konarów. Lampart w ten sposób zabezpiecza swoje pożywienie przed zakusami hien, szakali czy likaonów. Przechowywanie łupu w spiżarni na drzewie pozwala drapieżcy korzystać z niego przez dłuższy czas i polować rzadziej. Pewien, że żaden intruz nie wykradnie mu łupu, lampart może odpoczywać, mając w zasięgu dostatek pożywienia. Czasem między konarami jednego drzewa gromadzi łupy z kilku kolejnych polowań.

Odżywianie

Lampart w Afryce jest najgroźniejszym wrogiem pawianów. Poluje też na inne małpy. Jego ataki nie omijają także antylop, jeleni, tapirów. Nie gardzi również gryzoniami i ptakami.

Rozmnażanie i rozwój

Ciąża u samicy lamparta trwa niespełna 13 tygodni. Po tym okresie rodzą się 2, czasem 3 młode. Na świat przychodzą ślepe i dopiero po 10 dniach otwierają oczy. Małe lamparty przypominają sposobem zachowania się młode koty domowe i łatwo się oswajają. Bardzo wcześnie rozpoczynają wspólne łowy z matką i przyzwyczajają się do samodzielnych polowań. W jednym miocie rodzą się czasem lamparty cętkowane i czarne, co świadczy o tym, że czarna pantera nie jest innym podgatunkiem tych kotów. Lamparty żyją około 20 lat.