Szakal złocisty (Canis aureus)

Wygląd

Szakal złocisty to psowaty, nieco mniejszy i smuklejszy od wilka. Tęczówka jasno lub ciemnobrązowa. Pysk spiczasty. Uszy trójkątne. Ubarwienie sierści brązowoszare, ze złocistym odcieniem, choć barwa może się zmieniać w zależności od pory roku i miejsca występowania. Gardło oraz pierś u niektórych osobników jaśniejsze. Grzbiet pokryty czarną, brązową oraz białą sierścią. Spód ciała jaśniejszy. Nogi długie. Ogon średniej długości, puszysty, z ciemnym końcem.

Występowanie

Zasięg występowania szakala złocistego rozciąga się od północnej i środkowo-wschodniej Afryki, Bałkanów, przez Bliski Wschód, po Indie i Półwysep Indochiński. Czasem spotykany poza obszarem stałego występowania. Coraz częściej obserwowany jest także w Polsce.

Tryb życia

Szakal złocisty preferuje głównie siedliska ciepłe i suche: pustynie, półpustynie, stepy i sawanny. Spotykany jest także w tropikalnych lasach, na terenach rolniczych i obszarach górskich, nawet do 3800 m n.p.m. W związku z dużą tolerancją siedliskową i wszystkożerną dietą szakal złocisty spotykany jest czasem w bardzo różnorodnych siedliskach i odbywają bardzo dalekie wędrówki. Gatunek terytorialny.

Odżywianie

Szakal złocisty to wszystkożerny drapieżnik. W jego diecie znaleźć można mniejsze kręgowce (ryby, płazy, gady, ptaki i ich jaja, drobne ssaki), padlinę, pokarm roślinny (owoce), a także odpadki spożywcze. Zwierze społeczne, żyje pojedynczo, w parach lub małych grupach rodzinnych, wspólnie zdobywając pokarm.

Rozmnażanie i rozwój

Szakal złocisty to gatunek monogamiczny. Do rozrodu w zależności od rozmieszczenia geograficznego, przystępuje od stycznia (Afryka), kwietnia (Europa) bądź przez cały rok (Azja). Samica rodzi w wykopanej norze lub używa opuszczonych nor innych zwierząt. Ciąża trwa około dwóch miesięcy. Samica rodzi przeważnie od 2 do 4 (maksymalnie do 9) młodych. Oboje rodzice pełnią opiekę nad potomstwem. Opiekę nad młodymi szczeniętami pełni także starsze rodzeństwo. Młode karmione są mlekiem matki do dwóch miesięcy, w późniejszym okresie przestawiane są na pokarm stały. Choć dojrzałość płciową osiąga w pierwszym roku życia, to do rozrodu przystępuje rok później. W niewoli żyje do 16 lat, na wolności krócej, do 9. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN).