Kuna leśna (Martes martes)

Wygląd kuny leśnej
Kuna leśna – długość ciała wynosi 38 -59 cm, długość ogona 18 -26 cm, wysokość w kłębie 15 cm, waga 0,7 -1,8 kg. Kuna leśna odznacza się zgrabną, wysmukłą sylwetką o wydłużonym tułowiu, krótkich kończynach i długim, puszystym ogonie. Ma wąską głowę z dużymi, zaokrąglonymi uszami, stosunkowo dużymi oczami, wydłużonym pyskiem i czarnym nosem. Sierść, gęsta i błyszcząca, ma barwę rudobrązową, najciemniejszą na głowie, ogonie i kończynach. Boki są jaśniejsze od reszty ciała, a na szyi widnieje widnieje kremowa lub żółtopomarańczowa łata, która u niektórych osobników sięga aż pomiędzy przednie łapy. W lecie sierść jest ciemniejsza, a ogon cieńszy.
Występowanie
Kuna leśna zamieszkuje lasy prawie całej Europy (bez Grecji, Półwyspu Iberyjskiego, Anglii i Walii) oraz zachodnią i południową Azję. W Polsce występuje na terenie całego kraju, ale nielicznie.
Tryb życia
Ulubionym biotopem kuny leśnej są stare drzewostany z dziuplastymi drzewami. Raczej unika sąsiedztwa ludzi. Jest aktywna głównie w nocy. Bardzo zwinnie i szybko porusza się po drzewach, potrafi wykonywać czterometrowe skoki z drzewa na drzewo. Jednak wędruje i poluje głównie na ziemi. Część osobników poza okresem lęgowym jest koczująca, ale inne posiadają swoje terytoria o powierzchni od 10 do 25 km2 . Kuna leśna zakłada kryjówki w wysoko położonych dziuplach, gniazdach ptaków drapieżnych, gniazdach wiewiórek, szczelinach skalnych. Zimą nie zapada w sen, ale przy wyjątkowo niesprzyjającej pogodzie może nie opuszczać kryjówki przez kilka dni.
Odżywianie
Kuna leśna odżywia się pokarmami zarówno zwierzęcymi, jak i roślinnymi. Najważniejszym składnikiem jej diety są drobne ssaki – wiewiórki, dzikie króliki, zające, ryjówki, norniki itp., ptaki oraz owoce. Zjada również ptasie jaja, owady, płazy, gady, grzyby, miód i padlinę. Poluje samotnie.
Rozmnażanie i rozwój
Ruja kuny leśnej odbywa się w lipcu i sierpniu. Ciąża jest przedłużona – trwa 8 -9 miesięcy, zarodek w formie blastocysty trwa w fazie diapauzy do końca zimy. Młode w liczbie 3 -6 przychodzą na świat w kwietniu lub maju. Są ślepe i niedołężne. Oczy otwierają po 5 tygodniach, laktacja trwa 3 miesiące. Młode pozostają pod opieką matki ok. 8 miesięcy. Dojrzałość płciową uzyskują po 2 latach. Kuna leśna żyje 8 -14 lat.
Kuna leśna – ciąża
Ciąża kuny leśnej (Martes martes) trwa zazwyczaj od 230 do 275 dni i jest jednym z najdłuższych procesów reprodukcyjnych wśród małych ssaków drapieżnych. Cechą charakterystyczną jest tzw. przedłużona implantacja – zarodek zatrzymuje się w stadium blastocysty i zagnieżdża się dopiero w późniejszym okresie, gdy warunki środowiskowe są korzystniejsze, zazwyczaj na początku wiosny. Dzięki temu strategia reprodukcyjna kuny leśnej pozwala na urodzenie młodych w okresie, gdy zasoby pokarmowe są bardziej dostępne, co zwiększa ich szanse na przeżycie. W miocie rodzi się zwykle od 2 do 4 młodych, które po urodzeniu są ślepe i głuche. Przez pierwsze tygodnie życia pozostają pod intensywną opieką matki.
Kuna leśna – życie drapieżnika
Kuna leśna jest wysoce wyspecjalizowanym drapieżnikiem o aktywności nocnej. Zazwyczaj zamieszkuje gęste lasy liściaste i mieszane, gdzie znajduje schronienie i pożywienie. Dieta kuny leśnej jest różnorodna – poluje przede wszystkim na drobne ssaki, ptaki, a także spożywa jaja i owady. W sezonie letnim oraz jesiennym chętnie uzupełnia dietę owocami i jagodami, co pomaga jej przetrwać okres zimowy. Kuny leśne są samotnikami, a każdy osobnik pilnuje swojego rozległego terytorium, które oznacza zapachowo. Ich doskonały zmysł węchu oraz zwinność sprawiają, że są skutecznymi myśliwymi, doskonale przystosowanymi do życia w trudnych, leśnych warunkach.
Mamy kune od malutkiego uratowalismy zwierzaczkowi zycie przed zgniecieniem dzis ma prawie 2 lata i jest bardzo zadomowiona ale i grozna :)