Żaba rycząca (Lithobates catesbeianus)

Wygląd

Żaba rycząca to jedna z największych żab – dorosłe osobniki mogą ważyć nawet pół kilograma przy długości ciała pond 20 cm! Jej kijanki również są olbrzymie i mogą mieć nawet 15 cm. Pod względem budowy ciała, poza rozmiarami, jest to ‘klasyczna’ wodna żaba, z długimi nogami i palcami połączonymi błoną pławną. Za oczami dobrze widoczne są bardzo duże błony bębenkowe (średnica większa od średnicy oczu). Kolor ciała jest zmienny, zazwyczaj oliwkowo-zielony. Mięso tego gatunku jest jadalne, na żaby te poluje się (w południowych stanach USA), a także hoduje się na fermach na całym świecie. W wielu miejscach uciekinierzy z hodowli utworzyli dzikie populacje, zagrażające lokalnej bioróżnorodności – jest to groźny gatunek inwazyjny. W Polsce gatunek ten jeszcze nie występuje, ale nie jest wykluczone jego pojawienie się w przyszłości wraz z postępującym antropogenicznym ociepleniem się klimatu.

Występowanie

Żaba rycząca pierwotnie występowała we wschodniej Ameryce Północnej, od południowej Kanady aż po Teksas. Introdukowano ją m.in. w Kalifornii, w Brazylii i w południowo-wschodniej Azji. Jest również obecna w Europie – m.in. we Włoszech, Francji, Niemczech, Słowenii i Belgii. We wszystkich tych miejscach spowodowała spadek liczebności rodzimych gatunków płazów – ze względu na swoje rozmiary, poluje na inne żaby, a jej kijanki konkurują z ich kijankami o pokarm. Przenosi również choroby płazów (tzw. ranawirusy), które lokalnie dziesiątkują populacje rodzimych żab.

Środowisko i tryb życia

Żaba rycząca to ciepłolubny gatunek, silnie związany z wodą. Preferuje duże, nasłonecznione zbiorniki wodne z obfitą roślinnością pływającą. W przeciwieństwie do większości innych żab, może żyć i rozmnażać w stawach zasiedlonych przez ryby. Jej kijanki nie dość, że są duże, to na dodatek niesmaczne, i ryby ich unikają. Dorosłe żaby całe życie spędzają w wodzie lub na brzegu swojego zbiornika wodnego, zimują zagrzebane w mule.

Rozmnażanie

Późną wiosną samce żab ryczących wybierają sobie terytoria, których bronią. Najbardziej poszukiwane terytoria to kępy roślin wodnych, optymalnie nasłonecznione, w których skrzek będzie rozwijał się najszybciej. Samce walczą ze sobą o najlepsze miejsca, gryząc się, wdając w zapasy i podtapiając. Wydają też bardzo głośne dźwięki przypominające ryk krowy (stąd nazwa), słyszalne z odległości kilku kilometrów! Samica wybiera samca na podstawie jakości jego terytorium i składa tam skrzek – w jednym kłębie może być do 20 000 jaj. W cieplejszym klimacie przeobrażają się w ciągu kilku miesięcy, w chłodniejszym zajmuje im to do 3 lat.

Pokarm

Dorosłe żaby ryczące są żarłocznymi drapieżnikami, jedząc praktycznie wszystkie zwierzęta, które zmieszczą im się w wielkiej paszczy. Ofiarami są przede wszystkim inne żaby, ale również myszy, raki, ślimaki i duże owady. Często żywią się też przedstawicielami swojego własnego gatunku (kanibalizm). Kijanki żywią się glonami i drobnymi bezkręgowcami, nie gardzą też padliną.