Osioł domowy jest formą udomowioną osła afrykańskiego. Reprezentowany jest przez wiele ras różniących się wyglądem. Posiada dosyć dużą głowę. Grzywa jest nierówna. Uszy są długie. Ubarwienie sierści jest różnorodne (najczęściej szare, ponadto może być białe, brązowe, czarne). Umaszczenie może być nakrapiane oraz pręgowane. Wzdłuż grzbietu, od szyi do ogona może występować ciemny pasek. Sierść jest krótka lub długa. W zimie sierść staje się grubsza. Ogon zakończony jest kitą z włosów. Dymorfizmpłciowy nie jest wyraźny.
Obecnie dzikie osły spotykane są jedynie na Półwyspie Arabskim i w północnej Afryce. Udomowione formy hodowane są niemal na całym świecie. W wielu miejscach na wolności żyją zdziczałe osły domowe. Osły domowe częściej można spotkać w strefach ciepłego i suchego klimatu.
Tryb życia
Osły domowe hodowane są w bardzo różnorodnychwarunkach. Dzikie osły natomiast preferują głównie suche obszary stepowe, półpustynne i pustynne. Uciekinierzy z hodowli często wybierają właśnie takie siedliska. Osioł domowy jest bardzo wytrzymały na trudne warunki klimatyczne. Wykorzystywany w rolnictwie, do transportu, jako zwierzę towarzyszące (w rekreacji oraz w onoterapii). Hodowany jest także dla skóry, mleka i mięsa (salami). Osioł domowy prowadzi dzienny tryb życia. Jest zwierzęciem towarzyskim. Żyje w stadach lub samotnie. Zdziczałe samce osła domowego bronią terytoriów.
Osioł domowy jest gatunkiem poligynicznym. Ciąża trwa u niego około 12 miesięcy. Samica rodzi zwykle jedno młode. Źrebię po urodzeniu waży od 8 do 16 kg. Laktacja trwa do 6-9 miesięcy. Osioł domowy osiąga dojrzałość płciową w drugim roku życia. Samce przystępują do rozrodu później, między trzecim a czwartym rokiem życia. Żyje od 12 do 50 lat, w niewoli dłużej niż na wolności. Może krzyżować się z innymi koniowatymi (z końmi, zebrami) jednak potomstwo (muł, osłomuł) jest zwykle bezpłodne.
