Gekon liścioogonowy (Uroplatus fimbriatus)

Wygląd
Gekon liścioogonowy to jeden z największych gekonów na świecie. Głowę ma dosyć dużą, spłaszczoną i trójkątną. Na głowie znajdują się duże oczy z pionowy źrenicami. Barwa oczu różnorodna, biaława, brązowa, czerwona. Palce zakończone są przylgami, ułatwiającymi poruszanie po pionowych powierzchniach. Barwa ciała w brązowo szaro zielonych tonacjach. Spód ciała jest nieco jaśniejszy. Kolory jego ciała przypominają korę drzewa, zapewniając dobry kamuflaż w środowisku w którym żyje. Kończyny są krótkie. Ogon jest duży i płaski, przypominający kształtem suchy liść. Występuje dymorfizm płciowy. Cechą diagnostyczną jest układ porów znajdujących się przy ogonie.
Występowanie
Gekon liścioogonowy jest endemitem Madagaskaru. Zasięg występowania tego gatunku obejmuje niziny od poziomu morza do około 800 m n.p.m. na wschodzie wyspy: od zatoki Antongila na północy po zwrotnik Koziorożca na południu. W związku z szybkim wylesianiem Madagaskaru obszar występowania gekonów drastycznie maleje.
Środowisko i tryb życia
Gekon liścioogonowy prowadzi nocny, samotny, głównie nadrzewny tryb życia. Zamieszkuje głównie lasy naturalne klimatu zwrotnikowego. Spotykany jest również w lasach częściowo przekształconych przez człowieka, rzadziej zdegradowanych. W związku z nadrzewnym trybem życia nie potrafi przetrwać na całkowicie bezdrzewnym terenie. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). Wpisany jest do konwencji CITES (załącznik II). Zagrożenie dla niego stanowią nielegalny handel oraz niszczenie siedlisk. Gatunek spotykany w hodowlach, jednakże jego hodowla jest trudna i rekomendowana tylko doświadczonym hodowcom.
Rozmnażanie
Gekon liścioogonowy to organizm jajorodny. Samica średnio może złożyć dwa jaja. Jaja składane są na ziemi. Inkubacja jaj trwa około 60-80 dni. W niewoli do rozrodu może przystępować kilkukrotnie (3-5 razy). Rośnie skokowo, zrzucając wylinkę. W niewoli żyje do 10 lat, na wolności krócej, do 5 lat.
Pokarm
Gekon liścioogonowy żywi się w głównej mierze bezkręgowcami (owadami, pajęczakami) oraz kręgowcami (drobnymi ssakami).