Szakal pręgowany (Canis adustus)

Wygląd

Szakal pręgowany należy do rodziny psowate (Canidae). Reprezentowany jest przez sześć podgatunków. Uszy są trójkątne. Grzbiet szarawy. Spód białawy. Po bokach ciała biegną biała i szarawa pręga. Nogi są długie. Ogon jest dosyć krótki, z białym końcem. Samce są nieco większe i cięższe od samic.

Występowanie

Szakal pręgowany zamieszkuje subsaharyjską Afrykę. Jego zasięg obejmuje obszar ograniczony od północy Saharą, od południa pustynią Kalahari. Nie jest obserwowany środkowo-zachodniej części kontynentu (strefa lasów tropikalnych). Na liście IUCN ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC).

Tryb życia

Szakal pręgowany zasiedla głównie obszary wilgotnej sawanny, bagiennych lasów, krzewów i łąk. Unika dużych otwartych siedlisk i gęstych lasów tropikalnych. Na obszarach górskich jego zasięg sięga 2700 m n.p.m. Często obserwowany na terenach rolniczych. Szakal pręgowany prowadzi nocny tryb życia. Gatunek terytorialny. Żyje samotnie, w parach lub grupach rodzinnych (liczących do 7 osobników).

Odżywianie

Szakal pręgowany jest wszystkożernym drapieżnikiem. W jego diecie znaleźć można mniejsze kręgowce (płazy, gady, ptaki i ich jaja, ssaki), bezkręgowce (owadami), padlinę oraz pokarm roślinny (owoce). Pokarm zdobywa sam bądź w parach. Jego preferencje żywieniowe zależne są od pory roku.

Rozmnażanie i rozwój

Szakal pręgowany jest monogamiczny. Do rozrodu przystępuje w zależności od miejsca występowania od czerwca do lipca bądź od września do października. Ciąża trwa dwa miesiące. Samica rodzi od 2 do 7 młodych. Oboje rodzice pełnią opiekę nad potomstwem. Młode rodzą się ślepe. Po upływie 1-2 tygodni otwierają oczy. Młode karmione są mlekiem do 2 miesięcy. Samica osiąga dojrzałość płciową w pierwszym roku życia. Samce dojrzewają w drugim roku życia. Szakal pręgowany żyje do 12 lat.