Wąż Eskulapa jest jednym z największych niejadowitych węży zamieszkujących Europę. Jego długość może wynosić nawet ponad 2 m, zaś masa ciała – około 550g, choć odnotowano również osobnika ważącego ponad 700g. Jego ciało sprawia wrażenie mocnego i dobrze umięśnionego, lecz jednocześnie bardzo smukłego. Grzbiet tego dużego węża ma kolor oliwkowo-zielony z brązowawym odcieniem, zaś brzuch ubarwiony jest blado-żółto. Powierzchnia ciała Eskulapa jest gładka i błyszcząca, a plamki w ubarwieniu zdarzają się niezwykle rzadko. Samica i samiec nie różnią się znacząco wyglądem, poza faktem, że proporcjonalnie ogon samca jest dłuższy, niż samicy. Źrenica oka jest u tego węża okrągła, co odróżnia go od krótszej od niego i jadowitej żmii zygzakowatej, która posiada pionową źrenicę.
Występowanie
Wąż Eskulapa to największy europejski wąż, który głównie występuje na południu kontynentu. Spotkać go można głównie w Grecji, na płw. Bałkańskim, we Włoszech, ale również na zachodzie, np. w niektórych rejonach Hiszpanii. W Polsce jest to gatunek bardzo rzadki i występujący jedynie na południu kraju, w Bieszczadach. Jego populację szacuje się na ok. 100 osobników, więc jest objęty ścisłą ochroną gatunkową.Środowisko i tryb życia
Wąż Eskulapa jest gadem ciepłolubnym, często przebywającym w dobrze nasłonecznionych, lecz zarazem wilgotnych miejscach. Na swoje siedliska wybiera zarośla znajdujące się w pobliżu rzek. Poza tym, jego występowanie związane jest również z obecnością środowisk leśnych, głównie w obszarach górskich. Schronienie ten gad znajduje czasem także w ruinach starych budowli, gnijących stertach drewna lub wśród kamieni. Eskulap największą aktywność życiową wykazuje w ciepłe i słoneczne dni. Z nastaniem października wąż Eskulapa zagrzebuje się w starych gruzowiskach lub opuszczonych podziemnych norach, gdzie spędza zimę. Przebywa i zimuje w takich warunkach do kwietnia.Rozmnażanie
Wąż Eskulapa gody rozpoczyna z reguły w maju, choć przy mało sprzyjającej pogodzie, może zdarzyć się, że też w czerwcu. Wówczas samce wykazują zwiększoną nadpobudliwość, rozpoczynają się między nimi walki. Po tym, jak wygra silniejszy z nich, łączy się on w pary i kopuluje z kilkoma samicami. Kilka tygodni później samica składa 5-12 jaj np. w kępach mchów, stertach liści lub próchniejących dziuplach. Następnie, po kilkudziesięciu dniach (35-70) wykluwają się z jaj młode węże, które są już w pełni samodzielne, ponieważ ani samica, ani samiec nie sprawują nad nimi opieki. Uważa się, że dojrzałość płciową osiągają one jednak dopiero po czwartym roku życia. Wąż Eskulap na wolności dożywa kilkunastu lat.Pokarm
Wąż Eskulapa nie jest jadowity, nie posiada więc zębów jadowych. Swoje ofiary uśmierca poprzez chwytanie ich zębami, w celu unieruchomienia, gdyż zaraz potem owija się on wokół ich ciała i dusi je. Jego pokarm stanowią jaszczurki, np. żyworódki, ale również drobne ssaki, takie jak ryjówki i nornice. Węże, które mają mniejsze rozmiary ciała, odżywiają się także owadami i dżdżownicami.