Kajman szerokopyski (Caiman latirostris)

Wygląd

Kajman szerokopyski to krokodyl średniej wielkości. Pysk jest szeroki. Między oczami znajduje się grzebień kostny. Barwa ciała jest różnorodna od jasno-oliwkowej przez brązową do czarnej. Spód jest nieco jaśniejszy. Grzbiet jest pokryty płytkami kostnymi. Ogon długi, zwężający się ku kocowi. Samice są mniejsze od samców. Starsze osobnik są ciemniejsze. Wierzch ciała młodych osobników jest brązowooliwkowy, w ciemne pasy,. Głowa oraz boki żuchwy w ciemne plamy.

Występowanie

Kajman szerokopyski występuje w środkowo-wschodniej Ameryce południowej. Zamieszkuje obszar od północnej Argentyny, przez Urugwaj. po wschodnie wybrzeża Brazylii (po Rio Grande do Norte na północy). W głąb kontynentu jego zasięg występowania obejmuje Paragwaj i Boliwię.

Środowisko i tryb życia

Kajman szerokopyski zamieszkuje różnorodne siedliska. Preferuje głównie wolno płynące rzeki na terenach gęsto porośniętych lasem. Spotykany również na bagnach, namorzynach, również z wodą słonawą i słoną. Miejscami występuje w pobliżu przybrzeżnych wysp. Coraz częściej notowany jest w miejscach przekształconych przez człowieka: w stawach, rowach melioracyjnych i miejscach pojenia bydła. Jest gatunkiem nizinnym, spotykanym do wysokości 600 m n.p.m. Zwierzę terytorialne.

Rozmnażanie

Organizm jajorodny. Do rozrodu przystępuje od sierpnia do stycznia bądź od stycznia do marca, w zależności od rozmieszczenia. Samica kopie gniazdo w ziemi, do którego później złoży jaja. Gniazdo wyścielone jest materiałami roślinnymi i mieści się na brzegu. Samica składa od 20 do 60 jaj. Maksymalnie może złożyć do 90 jaj. Płeć determinowana jest przez temperaturę otoczenia. Inkubacja jaj trwa ok. 63-70 dni. Samica pomaga młodym wydostać się z gniazda po ich wylęgu i przenosi je w pysku do wody. Samica, a czasem także samiec (zachowanie obserwowane w niewoli) pełnią opieką nad potomstwem. Młode do około roku trzymają się blisko gniazda. Dojrzałość płciową osiąga między 4 a 6 (w przypadku samców) bądź między 4 a 10 (samice) rokiem życia. W niewoli żyje do 22 lat. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN). Kajman szerokopyski wcześniej figurował jako gatunek zagrożony wymarciem (kategoria EN). Spadek jego liczebności związany był z nielegalnymi polowaniami dla jego skóry oraz mięsa. Poważnym zagrożeniem pozostaje degradacja jego siedlisk.

Pokarm

Kajman szerokopyski w głównej mierze żywi się bezkręgowcami (mięczakami i skorupiakami) oraz kręgowcami (rybami, płazami), większe osobników polują także na gady, ptaki oraz ssaki.