Siewka złotawa - opis, wygląd, występowanie
Ekologia.pl Wiedza Atlas zwierząt Strunowce Kręgowce Ptaki Siewkowe Sieweczkowate Pluvialis Siewka złotawa
Indeks nazw
Szukaj lub wybierz według alfabetu
A B C D E F G H I J K L Ł M N O P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Siewka złotawa (Pluvialis fulva)

Siewka złotawa - samiec, fot. shutterstock
Spis treści

Siewka złotawa to średniej wielkości ptak wędrowny pochodzący z Syberii. Obecna liczebność wynosi około 1900-250 tysięcy dorosłych osobników, gatunek ten nie jest zagrożony wyginięciem – ma status najmniejszej troski (LC, Least Concern według Czerwonej Księgi Gatunków Zagrożonych). W Polsce udokumentowano pojedyncze obserwacje tego gatunku ptaka. Podlega w Polsce ścisłej ochronie gatunkowej.

Występowanie

Siewka złotawa występuje głównie na północnych i północno-wschodnich obszarach Syberii. W okresie lęgowym można więc spotkać ją między innymi półwyspie Jamał, wybrzeżu Morza Karskiego, Wschodniosyberyjskiego i w na terenach Czukociego Obszaru Autonomicznego. Siewka złotawa występuje również na zachodniej Alasce. Na zimę ptaki te migrują zazwyczaj do wschodniej Afryki, południowej Azji, Australii oraz Nowej Zelandii. Populacja z Alaski zimuje czasem w Kalifornii. Niektóre osobniki czasem wędrują do Europy, w tym do Polski, ale ma to miejsce wyjątkowo rzadko (w Polsce odnotowano 8 obserwacji tego gatunku do 2017 roku)..

Biotop

Naturalnym siedliskiem występowania siewki złotawej są suche i trawiaste stepy oraz tundra i lasotundra. Zimą przebywają na wybrzeżu, łąkach i słonych bagnach, okres rozrodczy spędzają w głębi lądu. Niektóre populacje przystosowały się też do obecności człowieka i można je licznie spotkać w parkach, ogrodach i na cmentarzach.

Wygląd

Z wyglądu siewka złotawa do złudzenia przypomina siewkę szarą. Dlatego też początkowo myślano, że te dwa ptaki należą do tego samego gatunku. Oba mają szaro-brązowe boki ciała i podobne skrzydła. Siewka złotawa ma jednak mniejsze, krótsze ciało i dłuższe nogi. Dziób jest stosunkowo krótki. Masa ciała siewki siwej wynosi około 100-192 g. Długość całego ciała mieści się zazwyczaj w zakresie 23-26 cm, a od 46 do 66 cm rozpiętości skrzydeł. Siewka złotawa ma odmienną szatę spoczynkową i godową – jej ubarwienie zmienia się w zależności od pory roku. U tego gatunku występuje też dymorfizm płciowy – samce znacznie różnią się ubarwieniem od samic. Szata godowa samca ma wyraźne, kontrastujące kolory. Wierzch ciała jest ciemnobrązowy z jasnymi, gęsto rozmieszczonymi złotawymi plamkami. Spód ciała jest jednolicie czarny, a pokrywy podogonowe białe. Od czoła, poprzez boki głowy i szyi przechodzi szeroka, biała smuga, która wizualnie oddziela spód ciała od wierzchu. Szata spoczynkowa jest mniej kontrastowa, bardziej złoto-brązowa, obie płcie wyglądają tak samo. Spód ciała jest jasny, szaro-brązowy, a plamki są ciemniejsze. Osobniki młodociane wyglądają podobnie do dorosłych w szacie spoczynkowej. Samice mają mniej wyraźne barwy i są jaśniejsze. dziób jest czarny, a nogi ciemnoszara. Siewka złotawa jest gatunkiem monotypowym, a więc odmienne populacje nie różnią się od siebie wyglądem. Nie wyróżnia się także podgatunków.

Rozród

Pod koniec kwietnia rozpoczyna siewki złotawe powracają z terenów zimowania. Okres rozrodczy trwa od maja do lipca. Ptaki co roku przylatują w to samo miejsce. Samce przylatują wcześniej od samic. Ptaki te są monogamiczne, a więc wiążą się na całe życie z jednym, wybranym osobnikiem. Samce wybierają odpowiednie miejsce na gniazdo i zajmują się jego budową. Najczęściej składa się ono z porostów, mchu i suchych liście, co dobrze kamufluje je w otaczającej trawie. Ptaki budują gniazdo w zagłębieniu w ziemi na osłoniętym roślinnością terenie. W czerwcu samica składa cztery jaja w jednym lęgu. Jaja są duże, owalne, beżowe i nakrapiane brązowo-czarnymi plamkami. Pisklęta wykluwają się po 26-28 dniach. Oboje rodzice opiekują się potomstwem, wspólnie wysiadują jaja i bronią gniazdo przed atakami drapieżników. Młode są od początku dość niezależne i wkrótce po wykluciu same zdobywają pożywienie. Pełne opierzenie następuje po 22 dniach od wyklucia i młode osiągają całkowitą niezależność niedługo potem, a dojrzałość seksualną zyskują po roku. Przeciętna długość życia w naturze wynosi od 8 do 15 lat. Samce żyją dłużej od samic.

Pożywienie

Siewki złotawe są wszystkożerne, choć większość ich pożywienia stanowi mięso. Preferują drobne owady, larwy i skorupiaki morskie, ale uzupełniają dietę także pokarmem roślinnym, takim jak nasiona i owoce. Polują za pomocą silnego, ostrego dzioba. Nie ma on w sobie zakończeń nerwowych, więc ptaki mogą nic mocno uderzać w celu złapania i zabicia zdobyczy.

Bibliografia
  1. Wiersma, P.; "Pacific Golden Plover (Pluvialis fulva)"; Lynx Edicions; 1996;
  2. Johnson, O. W., Fielding, L., Fox, J. W., Gold, R. S., Goodwill, R. H., & Johnson, P. M.; "Tracking the migrations of Pacific Golden-Plovers (Pluvialis fulva) between Hawaii and Alaska: New insight on flight performance, breeding ground destinations, and nesting from birds carrying light level geolocators"; Wader Study Group Bulletin; 2011;
  3. "IUCN Red List"; https://www.iucnredlist.org/species/22693735/155529922; 2021-09-12;
  4. https://www.koleacount.org/; 2021-09-12;
  5. https://ebird.org/species/pagplo; 2021-09-12;
4.6/5 - (5 votes)
Default Banner Post Banner
Subscribe
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments