Wrona brodata (Corvus moneduloides)
Wrona brodata to krukowaty porównywalny rozmiarami do gawrona (Corvus frugilegus). Tęczówki oczne są ciemnobrązowe. Dziób jest stosunkowo długi, stożkowaty i czarny. Ubarwienie całego ciała jest czarne, z fioletowym, ciemnoniebieskim oraz zielonkawym połyskiem. Nogi są czarne. Dymorfizm płciowy nie jest zaznaczony.
Wrona brodata jest endemitem wysp Nowej Kaledonii. Naturalna populacja zamieszkuje największą wyspę: Nową Kaledonię. Wrona brodata została ponadto introdukowana na jedną z wysp Lojalności: Mare. Jest ptakiem osiadłym. Mimo niewielkiego zasięgu gatunku i izolacji od innych potencjalnych terenów występowania stan populacji wrony brodatej wydaję się stabilny.
Wrona brodata zamieszkuje głównie pierwotne lasy tropikalne. W związku z powstawaniem środowisk zastępczych wynikających z działalności człowieka spotykana jest również w przekształconych lasach, na plantacjach i obszarach sawannowych. Żyje samotnie, w parach lub w grupach rodzinnych. Ma status zagrożenia najmniejszej troski (kategoria LC na liście IUCN).
Wrona brodata przystępuje do jednego lęgu w roku. Rozród odbywa się między wrześniem a lutym. Gnieździ się w koronie drzew, na wysokości od 3 do 10 m. Buduje gniazdo (w formie czarki) z materiałów roślinnych, które wyściela gałązkami i korzonkami. Samica składa od 1 do 3 jasnoniebieskich, ciemno nakrapianych jaj. Wysiadywaniem jaj, a także opieką nad potomstwem zajmują się oboje rodzice. Młode do 6 miesiąca pozostają pod opieką rodziców.
Catalogue of the Birds in the British Museum Volume 3
