fotosynteza
Fotosynteza — to proces biochemiczny, polegający na wytwarzaniu złożonej materii organicznej z prostych związków nieorganicznych. Fotosynteza zachodzi w komórkach roślinnych, zawierających chlorofil lub bakteriochlorofil, pod wpływem działania energii świetlnej. Najprościej mówiąc, to sposób odżywiania się roślin, który obok chemosyntezy (procesy zachodzą przy udziale czynnika chemicznego, nie światła) jest rodzajem autotrofizmu, czyli samodzielnego wytwarzania życiodajnej energii. Innym sposobem odżywiania się jest heterotrofizm, a więc pozyskiwanie energii z innych organizmów żywych. Do heterotrofów zaliczamy pasożyty, saprofity oraz saprofagi (odżywiające się martwą materią organiczną), a także roślinożerców, mięsożerców oraz wszystkożerców. Związki wytwarzane w procesie fotosyntezy stanowią więc pierwsze ogniwo w łańcuchu pokarmowym, do którego dołączają następnie kolejne heterotrofy. Dzięki fotosyntezie węgiel wchodzi do obiegu materii w przyrodzie.
Dwoma najczęstszymi substratami fotosyntezy są woda i dwutlenek węgla. Rośliny lądowe pobierają wodę z gleby, poprzez korzenie, a dwutlenek węgla z powietrza, za pomocą przedchlinek i aparatów szparkowych. Rośliny wodne natomiast wodę pobierają całą swoją powierzchnią, dwutlenek węgla z kolei wyłapują pod postacią jonów węglowodorowych.
W wyniku tego procesu powstają związki organiczne, przede wszystkim cukry proste i złożone (węglowodany), a także białka i tłuszcze, stanowiące bazę energetyczną rośliny. Są to produkty wtórne, przekształcone z produktu pierwotnego, jakim jest aldehyd 3-fosforoglicerynowy. Produktem ubocznym jest tutaj również tlen, oddawany przez rośliny do atmosfery.
Zapis sumaryczny tej reakcji wygląda następująco:
6H2O + 6CO2 + energia świetlna → C6H12O6 + 6O2
gdzie:
- 6H2O to woda (sześć cząsteczek)
- 6CO2 to dwutlenek węgla (sześć cząsteczek)
- C6H12O6 to glukoza (pojedyncza cząsteczka)
- 6O2 to tlen (sześć cząsteczek)
Fotosynteza to jeden z najważniejszych procesów, jakie na bieżąco zachodzą w przyrodzie. Dzięki niemu atmosfera jest zasilana w niezbędny do życia tlen. Zwiększa się także podaż węgla organicznego w obiegu materii, powstałego z materii nieorganicznej.
Fotosynteza może mieć charakter oksygeniczny lub antyoksygeniczny. Typ oksygeniczny fotosyntezy został opisany powyżej – jego produktem jest tlen, wydzielany do atmosfery. Taką fotosyntezę przeprowadzają rośliny, roślinopodobne protisty oraz sinice. Sinice są przy tym jedynymi bakteriami, które wydzielają tlen. Fotosynteza antyoksygeniczna zachodzi z kolei u bakterii zielonych i purpurowych. Oddychają one beztlenowo, dlatego nie mogą wydzielać tlenu – związku dla nich zabójczego. W procesie fotosyntezy antyoksygenicznej uczestniczą związki siarki, wodór lub proste związki organiczne, które są traktowane jako źródła elektronów.
Bakterie zawierają wspomniane wyżej bakteriochlorofile, które umożliwiają absorpcję światła. U organizmów eukariontycznych absorbcja ta zachodzi w towarzystwie chlorofilu, barwnika asymilacyjnego, który kumuluje się w chloroplastach, głównie w liściach roślin. Cząsteczki chlorofilu, wraz z barwnikami pomocniczymi (karotenoidami) tworzą razem anteny łańcuchowe, które pochłaniają falę świetlną i przekazują ją do centrum reakcji, gdzie z pary cząsteczek chlorofilu zostają wybite elektrony. Zachodzący wówczas proces to pierwsza część fotosyntezy, zwana fazą jasną – zależną od światła. Jej rezultatem ma być przekształcenie energii świetlnej w energię chemiczną, magazynowaną następnie w postaci ATP i NADPH+H⁺ – związków, które tworzą razem tak zwaną siłę asymilacyjną. Proces uzyskania ATP z ADP i fosforanu nieorganicznego przy udziale kwantów światła (fotonów) to fosforylacja fotosyntetyczna.
Po fazie jasnej następuje faza ciemna fotosyntezy, do której przebiegu niezbędna jest właśnie siła asymilacyjna. Proces ten ma miejsce w stromie chloroplastu i nazywany jest inaczej cyklem Calvina-Bensona lub cyklem fotosyntetycznej redukcji węgla. Jej istotą jest związanie i redukcja dwutlenku węgla do cukrów prostych, przy udziale pochodzącej z fazy jasnej siły asymilacyjnej.
- Biologia, Eldra Pearl Solomon, Linda R. Berg, Diana W. Martin, Claude A. Villee, Multico Oficyna Wydawnicza, Warszawa 1996.
- Krótkie wykłady, Aulay Mackenzie, Andy S. Ball, Sonia R. Virdee, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2015.
- Encyklopedia biologiczna T. III, Zdzisława Otałęga (red. nacz.), Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, Kraków 1998.
- Fizjologia roślin, Jan Kopcewicz, Stanisław Lewak (red.), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012.
- Plant Physiology, Lincoln Taiz, Eduardo Seiger (red.), Sinauer Associates Inc., Sunderland, 2010.
- Podstawy biologii roślin, Jan Kopcewicz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012.



sprzyda sie na kartków ke
bardzo dziękuję za podpowiedz do biologii
Czy faza ciemna fotosyntezy to fotosynteza? Uważam, że występuje sprzeczność logiczna. Brak światła to brak foto/!/syntezy. Wodę powinno traktować się, jako nośnik i rozpuszczalnik soli mineralnych, a nie substrat w fotosyntezie; bardziej, produkt! Potwierdzeniem jest gutacja roślin i fotoogniwo. W ten sposób rozumiana fotosynteza to dowód na biosyntezę wody przez organizmy żywe oraz na powstanie życia na Ziemi w kolejności: progeniczny wirus dodatni, cząsteczka wody /!/, progeniczny wirus ujemny i łańcuch troficzny z ewolucją. Ponadto, tlen, jak i woda, natychmiast wchodzą w inne reakcje.
Więcej w temacie biogenezy i definicji życia na:
http://www.facebook.com/ryszard.czyz.79
Halo
Według mnie faza ciemna (a prawidłowa nazwa to faza niezależna od światła) nadal powinna być uznawana za fotosyntezę. Jest to najważniejsza część tego procesu gdyż podczas niego wytwarzany jest aldehyd fosfoglicerynowy a w fazie jasnej (zależnej od światła) wyprodukowywana jest tylko siła asymilacyjna potrzebna do kolejnego etapu. W definicji fotosyntezy jest że proces ten polega na wytworzeniu z prostych związków nieorganicznych złożone związki organiczne przy udziale energii świetlnej a przemiana ta zachodzi w fazie niezależnej od światła co nie znaczy że w nocy ale również w dzień po prostu do tego etapu nie są potrzebne promienie świetlne. Tak samo nie zgodzę się jako iż woda powinna być produktem fotosyntezy. Jest ona niezbędnym substratem bo podczas jej fotolizy przecież wyrównywany jest ubytek elektronowy a wodór potrzebny jest aby poprzez syntazę ATP wytworzyć wysokoenergetyczne wiązania potrzebne w fazie niezależnej od słońca. Produktem tutaj jest tlen z fotolizy wody oraz jak już wspomniałam PGAL (aldehyd fosfoglicerynowy) który następnie używany jest do wytworzenia cukrów, tłuszczów itd oraz do otworzenia związku potrzebnego w cyklu calvina.