Infekcje intymne – objawy, leczenie i domowe sposoby na infekcje intymne

Każda kobieta minimalnie raz w życiu boryka się z infekcją intymną, która oznaczać może zapalenie dróg rodnych pochodzenia grzybicznego, bakteryjnego lub wirusowego. Różne są także przyczyny – od braku higieny po jej nadmiar; od zakażeń w drodze kontaktów seksualnych po przyjmowanie antykoncepcji hormonalnej. Infekcje intymne są więc swego rodzaju skutkiem ubocznym kobiecości i każda z nas powinna umieć je prawidłowo rozpoznawać, a nawet leczyć!

1. Rodzaje infekcji intymnych i ich objawy
2. Naturalne sposoby leczenia drożdżycy
3. Domowe sposoby leczenia bakteryjnych infekcji intymnych
4. Prewencja infekcji intymnych
5. Kiedy należy udać się do lekarza?

Jest zjawiskiem całkowicie naturalnym, że u kobiet pojawia się wydzielina z pochwy, która może zmieniać się wraz z wiekiem, ciążą lub menopauzą, a także fazą cyklu miesiączkowego. Istnieją jednak upławy, które nie mieszczą się w fizjologicznych normach i to one najczęściej są pierwszym objawem toczącego się stanu zapalnego w drogach rodnych.

Rodzaje infekcji intymnych i ich objawy

Charakter upławów pozwala dość łatwo zdiagnozować przyczynę problemu, choć zdarzają się przypadki, że tylko wymaz z pochwy pozwoli określić winnego. I tak gęsta, biała wydzielina tworząca grudki często oznacza zakażenie drożdżakami Candida albicans, które najczęściej przebiega również z silnym świądem okolic intymnych. Białe, żółte lub szare upławy z nieprzyjemnym zapachem (porównywanym do rybnego) oznaczają najczęściej bakteryjne zapalenie pochwy i również mogą łączyć się ze swędzeniem, bólem i opuchlizną narządów rodnych. Zielonawa wydzielina o przykrym odorze wskazuje na rzęstkowicę pochwy, która podobnie jak rzeżączka jest chorobą weneryczną przenoszoną drogą płciową.

Należy podkreślić, że statystycznie kobiety najczęściej borykają się jednak z infekcjami intymnymi pochodzenia drożdżakowego, które wynikać mogą z zawirowań hormonalnych, antybiotykoterapii, ciąży, korzystania z publicznych pływalni czy nawet diety obfitującej w cukier. Candida albicans to bowiem patogeny naturalnie zasiedlające środowisko pochwy i okresowo rozrastające się w niekontrolowanych sposób, co prowadzi właśnie do rozwoju drożdżycy.

Naturalne sposoby leczenia drożdżycy

Drożdżyca pochwy jest problem tak powszechnym i naturalnym, że kobiety od setek lat radzą sobie własnymi sposobami z nieprzyjemnym świądem. Dziś mamy tą wygodę, że maści i czopki na drożdżycę mogą być kupione w aptece bez recepty i wykazują dość wysoką skuteczność. Ale każdy lek ma swoje ograniczenia – nie należy stosować go zbyt często i na dodatek może powodować skutki uboczne, pośród których paradoksalnie znajduje się m.in. swędzenie i podrażnienie pochwy! Przed sięgnięciem po preparaty apteczne warto więc wypróbować naturalne metody, które są zwykle bezpieczne w długim okresie stosowania i mogą oszczędzić nie tylko skutków ubocznych, ale także pieniędzy.

Przede wszystkim poleca się więc olejek z drzewa herbacianego o wyjątkowo silnych właściwościach przeciwgrzybicznych i przeciwbakteryjnych. Był on testowany szczególnie w kontekście Candida albicans i wykazał się zadziwiającą skutecznością. Oczywiście, olejek jest zbyt intensywny, aby stosować go bezpośrednio na śluzówkę, dlatego terapeuci zalecają rozcieńczanie 3 kropli olejku w 30 ml roztopionego oleju kokosowego i aplikowanie mieszanki do pochwy poprzez nasączony w oleju tampon. Sam olej kokosowy również posiada właściwości przeciwgrzybiczne i może być łączony np. z olejkiem z oregano.

Do popularnych naturalnych leków przeciwgrzybicznych zalicza się również jogurt naturalny z żywymi kulturami bakterii, które odbudowują równowagę mikroflory bakteryjnej w pochwie i pozwalają zwalczyć stan zapalny. Jogurt można aplikować zewnętrznie na srom, jak również wewnętrznie za pomocą tamponu.

W wielu źródłach znaleźć można również czosnek jako silną broń do walki z grzybami. I choć faktycznie, ostre w smaku ząbki pomagają zwalczać wiele drobnoustrojów, ich skuteczność w odniesieniu do infekcji intymnych jest kontrowersyjna. Obserwacje wskazują bowiem, że spożywanie czosnku nie ma żadnego wpływu na poziom drożdżaków w pochwie, zaś aplikacja wewnętrzna wiąże się z wyraźnym ryzykiem podrażnienia śluzówki. Nie poleca się również leczenia infekcji intymnych kwasem borowym, który choć skuteczny, odkłada się w tkankach i może być toksyczny dla wątroby.

Domowe sposoby leczenia bakteryjnych infekcji intymnych

Nietrudno zgadnąć, że część naturalnych metod polecanych przy infekcjach drożdżycowych znajduje zastosowanie także w przypadku infekcji bakteryjnych. W obu typach zapaleń dochodzi bowiem do zaburzenia równowagi w populacji bakterii zasiedlających pochwę i jej przywrócenie jest najbardziej naturalnym sposobem leczenia.

Oprócz wspomnianego już wcześniej jogurtu naturalnego, olejku z drzewa herbacianego oraz olejku z oregano w stosownym rozcieńczeniu, ulgę mogą przynieść również kąpiele lub nasiadówki w ciepłej wodzie z dodatkiem octu jabłkowego, który obniża poziom pH w pochwie. Uważa się, że pH 4,5 i wyższy jest czynnikiem sprzyjającym rozwojowi bakteryjnych infekcji intymnych. Do kąpieli można również wykorzystać sodę kuchenną (w ilości ok. ½ szklanki na wannę ciepłej wody) lub oczar wirginijski, który ma działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne.

Także olejek z miodli indyjskiej (zwany często olejkiem neem) może okazać się pomocny przy zwalczaniu infekcji spowodowanych szerokim spektrum bakterii (łącznie z rzeżączką czy chlamydiami!). Stosować go należy w rozcieńczeniu jako dodatek do kąpieli lub z olejkiem bazowym do bezpośredniej aplikacji na genitalia. Niektóre źródła sugerują, że olejek z miodli indyjskiej może wręcz zapobiegać infekcjom spowodowanym przez wirusa opryszczki ludzkiej!

W przebiegu infekcji bakteryjnych oraz drożdżakowych bardzo ważne jest również powstrzymanie się od współżycia oraz stosowania tamponów. Podrażniona śluzówka źle znosi bowiem jakiekolwiek tarcie i w efekcie stan zapalny może się tylko pogłębić. Istnieje również ryzyko zarażania partnera. Niewskazane jest również używanie perfumowanych mydeł, kremów i podpasek, jak również noszenie ciasnej bielizny, która dodatkowo podrażnia srom. Z kolei przyjmowanie dużej ilości płynów zapobiega szerzeniu się drobnoustrojów do układu moczowego, a tym samym zmniejsza ryzyko rozwinięcia zapalenia cewki moczowej, która nierzadko współistnieje z infekcją intymną.

Prewencja infekcji intymnych

Niestety, zarówno infekcje pochodzenia drożdżycowego jak i bakteryjnego mają skłonność do nawracania. Dlatego tak ważne jest nie tylko zwalczanie, ale także prewencja, która w tym przypadku oznacza zdrowy tryb życia oraz prawidłową higienę intymną. Lekarze alarmują bowiem, że wiele kobiet myje się zbyt intensywnie i używa podrażniających preparatów, zamiast naturalnych kosmetyków na bazie kwasu mlekowego – najzdrowszego dla błony śluzowej pochwy.

Jeśli chodzi o styl życia, to ważna jest przede wszystkim dieta. Ograniczenie spożycia cukru na rzecz częstej konsumpcji jogurtu naturalnego oraz produktów zawierających naturalne probiotyki (np. kapusta kiszona) to podstawa. Godne polecenia są również preparaty apteczne zawierające specjalnie dobrane szczepy bakterii, które w badaniach klinicznych nie tylko zmniejszają ryzyko stanów zapalnych, ale także wspierają inne metody leczenia. Standardowa kuracja probiotykami obejmuje stosowanie jednej globulki dopochwowo codziennie przez okres tygodnia, następnie co 3 dni przez 3 tygodnie, a potem raz tygodniowo w perspektywie długoterminowej.

Kiedy należy udać się do lekarza?

Nie każdą infekcję intymną można wyleczyć w domu. Szczególną ostrożność w samoleczeniu poleca się zwłaszcza kobietom cierpiącym na cukrzycę, ciężarnym oraz o osłabionej odporności spowodowanej np. chemioterapią. Niepokojące powinny być również infekcje często nawracające – częściej niż 4 razy do roku.Bez względu na stan zdrowia i historię ginekologiczną zawsze należy jednak udać się do ginekologa, gdy mimo leczenia stan zapalny nie zmniejsza się po 4-5 dniach. Dodatkowymi alarmującymi symptomami powinny być gorączka, zimne dreszcze, silne bóle podbrzusza lub krzyża, ropne upławy, krwawienia oraz dolegliwości ze strony układu moczowego. Niewyleczone infekcje intymne mogą mieć bowiem poważne konsekwencje dla zdrowia kobiety, a nawet jej przyszłych ciąż – łącznie z przedwczesnym porodem!

Bibliografia