Dorosły osobnik bobra kanadyjskiego ma 80-100 cm długości, ogon 28-38 cm i waży 20-35 kg, czasem więcej. Palce potężnych tylnych nóg są połączone błoną pławną. Na drugim palcu kończyn tylnych znajduje się rozdwojony
paznokieć służący do czyszczenia sierści. Odbyt i otwór moczowopłciowy mają ujście we wspólnej pseudokloace.
- Występowanie
- Tryb życia
- Odżywianie
- Rozmnażanie i rozwój
- Systematyka
- Galeria zdjęć
Bóbr kanadyjski występuje w Ameryka Północna, poza obszarem
tundry, na południu sięga aż do Florydy. W sprowadzono go do
Finlandii gdzie wytworzył bardzo dobrze prosperujące
populacje, które obecnie wyparły
bobra europejskiego. W Ameryce do tej pory jest łownym ze względu na bardzo dobrej jakości futro, np. w stanie Pensylwania rocznie zabija się 3-4 tysiące sztuk. Żyją nad
brzegami jezior i powoli płynących
rzek, których brzegi porasta
topola,
wierzba, olcha,
brzoza, czasami także
sosna.
W czasie nurkowania bóbr kanadyjski zamyka nozdrza i uszy. Na spodzie podstawy
ogona znajduje się
gruczoł tłuszczowy - tłuszczem z niego zwierzę naciera sierść. Wydzieliną gruczołów przyodbytowych bóbr oznacza swoje
terytorium. Jest przeważnie zwierzęciem nocnym, nie zapada w
sen zimowy. Na brzegu buduje sobie norę przykrytą stertą gałęzi. Przy niskich brzegach buduje
żeremia z gałęzi i mułu wysokie na 2 m i zajmujące powierzchnię do 12 m kw. Wejście do gniazda znajduje się z reguły pod
wodą. Na
ciekach wodnych budują tamy do 100 m długości, którymi sztucznie podnoszą poziom wody. Żyją
monogamicznie w rodzinach, razem z
potomkami w wieku 1-2 lat, potem młode usamodzielniają się.
Bóbr kanadyjski żywi się młodymi
gałązkami,
korą,
kambium i
liśćmi tych
drzew, a także
bylinami. Jeśli w bliskim sąsiedztwie rośnie
kukurydza, ewentualnie inne
płody rolne, dożywia się także nimi.
Rozmnażanie bobra kanadyjskiego przebiega od do . samica jest
ciężarna przez 105 dni i rodzi około 8 młodych w miocie (
bóbr europejski od 1 do 5), które karmi
mlekiem przez 3 miesiące. Młode dojrzewają
płciowo w wieku 2,5-3 lat.