Mysikrólik jest krępej budowy. Wierzch szarozielony, spód jaśniejszy, brunatnobiały. Duża głowa, krótka szyja. Dziób mały, ciemny. Dymorfizmpłciowy słabo widoczny. Jego najcharakterystyczniejszą cechą jest "czapeczka" - pasek ciemieniowy, z ciemnym obramowaniem (żółty u samic, pomarańczowy u samców). Ciemne oko, wokół niego biała obwódka. Na skrzydłach dwie białe pręgi, na zakończeniach skrzydeł kilka białych plamek. U osobników młodocianych gładkie ciemię bez czarnego obramowania, dziób jasny. Mysikrólik nie ma czarnego paska ocznego oraz jasnego paska na gardle, jak u zniczka.
Występowanie
Kilkanaście opisanych podgatunków mysikrólika występuje w strefie umiarkowanejEuropy i Azji aż po Japonię. Unika obszarów na dalekiej północy, a na południu Europy spotykany jedynie w górach. W Ameryce Północnej występują izolowane populacje tego gatunku. W Polsce licznie zamieszkuje lasyświerkowe głównie na południu i północnym-wschodzie. Polskie mysikróliki na zimę odlatują na południe, natomiast do Polski przylatują (często bardzo liczne) stada z obszarów bardziej oddalonych na północ.
Biotop
Mysikróliki najczęściej spotykane są w górach. Preferują zwarte lasy iglaste, głównie świerczyny i jedliny. Rzadziej wybierają lasy sosnowe oraz mieszane.
Lęgi
Mysikrólik tworzy pary monogamiczne. Oboje rodzice budują, grube okrągłe gniazdo z zasłoniętym dojściem (z gałązek, liści, trawy, piór, wełny) dość wysoko na rozwidleniu drzewa iglastego (bardzo trudne do wypatrzenia). Mocują je do gałązek mchem, pajęczymi nićmi. Podczas toków samiec stroszy piórka na ciemieniu. Lęgi dwa w roku (w maju i w czerwcu). Samica składa 8-10 żółtawych jaj z delikatnymi plamkami i wysiaduje je około 14 dni. Po wykluciu karmione przez oboje rodziców przez 15-20 dni.
_mini.jpg "Mysikrólik, fot. Margus Vilbas Photography/Shutterstock")
Mysikrólik, fot. godi photo/Shutterstock