Niezwykłe matki w świecie zwierząt
Należy pamiętać, że nie tylko ludzie podejmują niezwykłe kroki, aby chronić, pielęgnować i wychowywać swoje młode. Królestwo zwierząt jest pełne samic ‒ matek, które poświęcają czas, aby nauczyć swoje dzieci, jak znaleźć pożywienie i chronić się przed żywiołami. Często to matki mają obowiązek chronić i wychowywać swoje młode. Nie wspominając o całej pracy włożonej przed porodem, w tym budowaniu gniazd i pilnowaniu jaj. Oto dziesięć niezwykłych matek w świecie zwierząt!
Orangutan
Matki orangutanów to jedne z najciężej pracujących samotnych matek w królestwie zwierząt, a więź między matką orangutana a jej młodymi jest jedną z najsilniejszych w naturze. W ciągu pierwszych dwóch lat życia młode są całkowicie zależne od samic, zarówno w zakresie jedzenia, jak i transportu. Mamy przebywają z młodymi od sześciu do siedmiu lat, ucząc je, gdzie znaleźć pożywienie, co i jak jeść oraz jak budować gniazdo. Wiadomo, że samice orangutanów „odwiedzają” swoje matki, dopóki nie osiągną wieku 15 lub 16 lat.
Niedźwiedź polarny
Samice niedźwiedzi polarnych zwykle rodzą parę młodych, które trzymają się przy niej przez około dwa lata, aby nauczyć się niezbędnych umiejętności przetrwania w zimnym klimacie. Matki zagrzebują się w głębokich zaspach śnieżnych, tworząc przestrzeń, która daje schronienie przed żywiołami. Zwykle rodzą od listopada do stycznia i utrzymują młode w zdrowiu, wykorzystując ciepło ich ciała i mleko. Gdy młode będą wystarczająco silne, aby wytrzymać rygory Arktyki poza jaskinią, rodzina wyrusza, by polować na foki, ponieważ mama jest bardzo głodna: do momentu opuszczenia schronienia nie miała w pysku nic do jedzenia.
Słoń afrykański
Jeśli chodzi o słonie afrykańskie, świeżo upieczona mama nie wychowuje swoich młodych sama. Słonie żyją w matriarchalnym społeczeństwie, więc inne samice z grupy społecznej pomagają cielęciu wstać po urodzeniu i pokazują mu, jak zdobywać pożywienie. Starsze słonie dostosowują tempo stada, aby młode mogło nadążyć. Obserwując dorosłych cielę uczy się, które rośliny jeść i jak uzyskać do nich dostęp. Jeśli małe słoniątko zostanie sierotą, zaadoptuje je reszta stada.
Świnie
Także świnie są wspaniałymi matkami. Mają dziesiątki charakterystycznych pomruków, w tym specyficzne, którymi przywołują prosięta — zupełnie jak ludzki odpowiednik imion! Prosięta uczą się rozpoznawać głosy matek po około dwóch tygodniach. Świnie budują silne relacje ze swoimi młodymi, a nawet odczuwają niepokój, gdy są od nich oddzielone. Lochy znane są nawet z tego, że „śpiewają kołysanki” swoim młodym podczas karmienia!
Orka
Orki podobnie jak słonie, mają długi okres ciąży — około 17 miesięcy — a ich cielęta w wielu przypadkach pozostają z nimi przez całe życie. Podczas gdy samce orek łączą się z samicami z innych stad, zawsze wracają do swoich pierwotnych grup, gdzie mogą liczyć na pomoc samic-matek. Zgadza się, matki-orki nadal pomagają dorosłym synom w walce z drapieżnikami i znajdowaniu pożywienia. Według badań orek żyjących na północno-zachodnim wybrzeżu Pacyfiku, samce często umierają rok po śmierci ich matek. O silnej więzi samic-orek z swoim potomstwem świadczy przypadek z 2018 roku, kiedy naukowcy zaobserwowali orkę, która przez 17 dni trzymała przy sobie martwe cielę. Eksperci twierdzą, że opłakiwała swoje potomstwo i okazywała poziom żalu, jakiego nigdy wcześniej nie widziano u zwierzęcia.
Gepard
Matki gepardów wychowują młode w izolacji. Przenoszą swoje dzieci ‒ zwykle od dwóch do sześciu młodych – co cztery dni, aby zapobiec nagromadzeniu się zapachu, który mogą wyśledzić drapieżniki. Po 18 miesiącach szkolenia myśliwskiego młode gepardy w końcu opuszczają swoje matki. Młode tworzą następnie grupę rodzeństwa, która pozostanie razem przez kolejne sześć miesięcy.
Pingwin cesarski
Proces narodzin pingwinów cesarskich polega na współpracy między matką a ojcem. Matka wyczerpuje swoje zapasy żywności, produkując jajko. Po złożeniu jaja przekazuje je ojcu, co wymaga od nich największej uwagi, ponieważ uszkodzenie jaja oznaczałoby śmierć przyszłego pisklęcia. Następnie matka pokonuje kilkadziesiąt kilometrów, aby dotrzeć do oceanu i łowić ryby. Później wraca do miejsca wylęgu, aby zwrócić pokarm nowo wyklutym pisklętom.
Drzewołaz karłowaty
Kiedy jesteśmy młodzi, zawsze myślimy, że nasza mama jest superbohaterką. Może to być prawdą w przypadku samicy drzewołaza karłowatego. Po wykluciu samica nosi kijanki na plecach po niebezpiecznym dnie lasu deszczowego. Wspina się na drzewa, by każde z jej dzieci znalazło swój własny dom w małej kałuży wody. Często znajduje go u podstawy liścia bromelii, który w naturalny sposób tworzy małą miseczkę z łodygą rośliny. Matka spędza każdy dzień w ciągu następnych kilku miesięcy, sprawdzając swoje młode i przynosząc im jedzenie, podróżując tam i z powrotem między ziemią a ich domami w liściach. Ta super mama jest nie tylko zdolna do wspinania się na wielkie wysokości, ale także tworzy własne jedzenie, dzięki czemu wszystkie jej kijanki nie kładą się spać głodne!
Pająki z rodziny pogońcowatych
Wszystkie samice pająków są wspaniałymi matkami. Jaja składane w jedwabnych woreczkach, które w większości przypadków są schowane w bezpiecznym miejscu pod liśćmi lub mchem lub są ściśle strzeżone przez samicę. W przypadku pająków z rodziny pogońcowatych samice zabierają ze sobą woreczki z jajami – bezpiecznie przymocowane do dysz przędzalniczych znajdujących się na końcu ich odwłoków.
Widok pająka z białą kulką przyczepioną do odwłoka robi wrażenie i przenosi rodzicielstwo na wyższy poziom. Po wykluciu, małe pająki wspinają się na grzbiet swojej matki. W rzeczywistości takie zachowanie ma dwie zalety. Po pierwsze, te wrażliwe młode mają ochronę jeszcze przez kilka dni. Śmiertelność wśród młodych jest wysoka, wiele pada ofiarą innych pająków. Po drugie, te przejażdżki na grzbiecie mamy również pomagają rozprzestrzenić gatunek w środowisku.
Ośmiornica
Po złożeniu przez samice ośmiornic olbrzymich ogromnych ilości jaj ‒ utrzymują one rozwijające się młode w stanie dotlenionym i wolnym od bakterii, wachlując je organami zwanymi syfonami. Podczas tego procesu matki ośmiornic przestają jeść i nie opuszczają terenu, chroniąc swoje potomstwo (najdłuższy taki okres, jaki kiedykolwiek zaobserwowali naukowcy, wynosił cztery i pół roku.). Chociaż chroni to dzieci przed drapieżnikami, jest to prawdziwy akt poświęcenia. Aby przetrwać bez pożywienia, samice ośmiornic olbrzymich trawią tłuszcze i białka z własnego ciała, ostatecznie umierając w wyniku samozniszczenia.
- Familiesworldwide.co.uk; “Seven Mothers of the Animal Kingdom”; https://www.familiesworldwide.co.uk/blog/seven-mothers-of-the-animal-kingdom; data dostępu: 2023-05-25;
- National Geographic Kids; “5 reasons why animal moms are awesome”; https://kids.nationalgeographic.com/5-reasons-why/article/5-reasons-why-animal-moms; data dostępu: 2023-05-25;
- Anna Norris; “15 of the Hardest-Working Moms in the Animal Kingdom”; https://www.treehugger.com/hardest-working-moms-in-the-animal-kingdom-4863069; data dostępu: 2021-05-26;
- WWF; “5 remarkable animal moms”; https://www.worldwildlife.org/stories/5-remarkable-animal-moms; data dostępu: 2021-05-26;
