Flaszowce peruwiański, inaczej cherymoja lub czerymoja, to osobliwe drzewa klimatu tropikalnego. Są cenione ze względu na owoce – bardzo aromatyczne i smaczne dziwolągi, którym polski konsument wciąż przygląda się zaintrygowany. Mark Twain pisał o nich, że są najpyszniejszymi owocami znanymi ludzkości. Ich smak przypomina połączenie najlepszych tropikalnych owoców lub… truskawek w szampanie. Czerymoja ma również właściwości prozdrowotne.

Flaszowiec peruwiański: czerymoja – pochodzenie i charakterystyka

Flaszowiec peruwiański to średniej wysokości, zielone drzewko należące do rodziny flaszowcowatych. Osiąga wysokość maksimum 8 metrów, ma rozłożystą i nisko zawieszoną koronę, duże owalne liście i rodzi łuskowate owoce w kształcie serca, pokryte chropowatą skórką. W zależności od odmiany skórka jest mniej lub bardziej szorstka, czasem haczykowata. Ojczyzną flaszowca peruwiańskiego prawdopodobnie jest Ameryka Południowa, a dokładniej obszar Andów, gdzie występuje zarówno dziko, jaki w uprawie. Uprawy flaszowców udają się także w innych częściach świata o klimacie tropikalnym lub podzwrotnikowym. Możliwe więc, że natkniemy się na nie (a raczej na ich owoce) podczas wakacji w Portugalii, na Maderze, w Afryce Zachodniej czy w Izraelu. Flaszowce uprawia się także w hiszpańskiej Andaluzji i to właśnie tam uprawy są największe i najbardziej owocne.

Flaszowiec peruwiański, nazywany jest inaczej czerymoją. Tak zresztą określa się też jego owoce. Czerymoje to niejedyne interesujące drzewa z rodziny flaszowcowatych, choć zapewne najbardziej znane. Godna uwagi jest chociażby atemoya – krzyżówka flaszowca peruwiańskiego z łuskowatym, a także inne flaszowce rodzące bardzo aromatyczne, słodkie owoce – górski, afrykański, purpurowy, siatkowaty czy graviola.

 

Ciekawostka       Większość badaczy podaje, że flaszowiec peruwiański, jak sama nazwa wskazuje, pochodzi z Peru. Istnieją jednak uzasadnione teorie, jakoby nasiona czerymoi zostały przywiezione do Ameryki Południowej z Gwatemali, która może być jej prawdziwą ojczyzną.