Olej z bakućim – właściwości i działanie. Jak stosować olej z bakućim?

Coraz więcej ludzi na świecie boryka się z problemem bielactwa. Lekarze uważają, że choroba ta jest nieuleczalna. Na szczęście istnieje pewna roślina, która jest w stanie poradzić sobie z tym schorzeniem. Ta roślina nosi egzotyczną nazwę bakućim.

Problem bielactwa na świecie

Czym jest bielactwo? To nic innego, jak zanikanie barwnika skórnego, powszechnie zwanego melaniną. Przyczyną powstawania tego schorzenia mogą być negatywne uwarunkowania genetyczne, problemy środowiskowe, a nawet stresujący tryb życia.

Istnieją dwa rodzaje bielactwa: wrodzone oraz nabyte. Bielactwo wrodzone, jak sama nazwa wskazuje, to przypadłość, z którą człowiek przychodzi na świat. Tryb życia i środowisko, w którym żyjemy nie mają wtedy żadnego wpływu. Powodem są złe uwarunkowania genetycznie, a choroba utrzymuje się przez całe życie chorego. Sama informacja o przekazywaniu wadliwych genów od rodziców nie pozwala jednak na konkretne sprecyzowanie i odnalezienie konkretnych wyjaśnień dotyczących źródeł pochodzenia tej choroby. Pomimo tego, że mniej więcej wiadomo na czym polega jej oddziaływanie na organizm człowieka, do dnia dzisiejszego naukowcy nie są w stanie zdiagnozować konkretnych jej przyczyn. Dlatego też powszechnie uważa się, że bielactwo wrodzone jest chorobą nieuleczalną. Natomiast wszelkie formy leczenia czy profilaktyki dotyczą bielactwa nabytego.

Bielactwo wrodzone dzieli się na dwa rodzaje: całkowite i częściowe. Skóra osób dotkniętych bielactwem wrodzonym całkowitym (tzw. albinosów) jest zazwyczaj bardzo jasna, a nawet biała, także włosy (w przypadku zwierząt: sierść i pióra) są białe, zaś źrenice są koloru czerwonego, co jest następstwem przeświecania naczyń krwionośnych przez przezroczyste tęczówki. Bielactwu całkowitemu często towarzyszą także zaburzenia oczne takie jak światłowstręt, oczopląs, zmiany w siatkówce. Czasami bielactwu całkowitemu towarzyszą zaburzenia natury psychicznej.

W odróżnieniu od bielactwa całkowitego, w przypadku bielactwa częściowego, w okolicach skóry pozbawionych barwnika nie stwierdza się obecności melanocytów lub mają one jakieś skazy w budowie morfologicznej.

Bielactwo nabyte występuje dość często; z problemem tym boryka się aż 1% ludzi na całym świecie. Jest wynikiem postępującego rozpadu komórek barwnikowych skóry z pozostawieniem białych, odbarwionych plam. Uważa się, że pewną rolę w jego rozwoju odgrywają zjawiska autoimmunologiczne, które polegają na wytwarzaniu przeciwciał niszczących melanocyty. Istnieje także duże powiązanie choroby z układem nerwowym. Układ odbarwień bowiem bardzo często ma postać segmentarną, zgodną z kształtem obszaru skóry zaopatrywanego przez konkretny nerw. U niektórych chorych stwierdzono także zmiany w nerwach obwodowych. U innej części pacjentów zmiany pojawiają się po silnych wstrząsach psychicznych i nerwowych. Z kolei u jeszcze innych chorych pierwsze ujawnienie się schorzenia następuje po mocnym działaniu promieni nadfioletowych albo po mechanicznym uszkodzeniu skóry.

Uważa się, że w Polsce to Śląsk jest rejonem częstego występowania tej choroby. Wiąże się to z dużym zanieczyszczeniem środowiska w tamtym obszarze kraju.

Babći to egzotyczna roślina prosto z Azji

W Indiach bielactwo nazywane jest “białym trądem”. Ajurweda, czyli tradycyjna medycyna indyjska, uważa je za zachwianie równowagi organizmu. Na początku powstają małe, białe plamy, które stopniowo powiększają się i łączą ze sobą, atakując większe obszary ciała. Oczywiście mowa jest o bielactwie nabytym, a nie wrodzonym. Chory nie odczuwa żadnych dolegliwości, powstaje jednak problem natury psychologicznej, który wiąże się z nieestetycznym wyglądem skóry. Na szczęście istnieje pewna roślina, która jest w stanie poradzić sobie z tym schorzeniem. Ta roślina nosi egzotyczną nazwę bakućim.

Bakući (inaczej psoralea corylifolia) jest pospolitą trawiastą rośliną, charakteryzująca się niebiesko-purpurowymi kwiatami, o kształcie typowym dla kwiatów motylkowych. Występuje na terenie Indii, Pakistanu, Iranu, Sri Lanki, Chin, obejmuje także obszar Bliskiego Wschodu i krajów Południowej Afryki. Zwykle rośnie na równinach i w dolinach; lubi miejsca dobrze nasłonecznione i rośnie na glebach piaszczystych oraz gliniastych. Potrafi osiągnąć nawet 120 cm wysokości. Posiada cienką, rozgałęzioną łodygę porośniętą szerokimi, szaro-zielonymi liśćmi o sercowatym lub jajowatym kształcie i wyraźnie widocznymi „nerwami”. Ich brzegi są powcinane, a blaszka z obu stron pokryta jest drobnymi włoskami. Po przekwitnięciu przekształcają się w brunatne strąki składające się z okrągłych, spłaszczonych torebek z nasionami o długości 5 mm. Nasiona są czarno-brązowe, mają nerkowaty kształt, a ich długość wynosi 2-4 mm. To właśnie z nich tłoczy się olej, który skutecznie wspomaga walkę z problemem bielactwa.

Starożytny traktat ajurwedyjski zaleca stosowanie oleju jako skuteczne antidotum na walkę bielactwem nabytym. Indyjscy zielarze przypisują roślinie bakućim działanie przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwwirusowe, czyszczące krew, gojące rany i odmładzające skórę, włosy, paznokcie. Stosują ją także w walce z innymi dolegliwościami skóry: łuszczycy, trądzie, wyprysku, świerzbie, brodawkach, modzelach, zakażeniach paciorkowcami i zapaleniach oraz w owrzodzeniach, chorobach pasożytniczych, łysieniu, a nawet jako antidotum na jad po ukąszeniu węża lub skorpiona! Olej i nasiona z rośliny bakućim zażywane były również doustnie jako środek wspomagający trawienie, dodający energii, napotny, moczopędny, a także jako afrodyzjak.

Olej z bakućim jako cudowne antidotum na bielactwo

Olej z bakućim poprawia koloryt skóry, włosów i paznokci dzięki temu, że pobudza produkcję melaniny. Pozytywnie wpływa na kondycję i wygląd skóry, a co najważniejsze, sprzyja gojeniu się niekorzystnych zmian dermatologicznych.

Olej z bakućim powstały z tej rośliny ma dwa zastosowania: zewnętrzne lub wewnętrzne. Zewnętrznie można go stosować jako papkę, smarując chore miejsca na skórze lub w formie oleju do wcierania. Z kolei wewnętrznie używa się go w formie proszku. Efekty pojawiają się przeważnie po kilku tygodniach regularnego stosowania, ale czasem trzeba poczekać nieco dłużej: nawet kilka miesięcy albo i dłużej. Także nasiona bakućia można przyjmować wewnętrznie, pobudzając tym samym czynność błony śluzowej jelit. Dzięki temu pobudza się wchłanianie aminokwasów, które stanowią istotne elementy pigmentu skóry.

Co jeszcze dobrego znajdziemy w bakućim? Niektóre z najistotniejszych związków bioaktywnych zawartych w nasionach, to psoralen i inne furanokumaryny, bakuchiol – pigment, korylifonol i jego pochodne, flawonoidy, izoflawony, limonen, terpineol, linalol, bakuchicyna, bavachina, korylina, sterole, kwasy tłuszczowe, kumestany i inne.

W trakcie kuracji bakućiem mogą występować pewne powikłania, które zmuszają do zaprzestania terapii. Jednak właściwie stosowane nie wywołuje działań niepożądanych. Medycyna ajurwedyjskiego twierdzi, że zioła pod naturalną postacią zawierają pewne składniki – związki chemiczne w odpowiednich ilościach i proporcjach, które oddziałują całościowo na organizm.

Właściwości prozdrowotne oleju z bakućim

Poza wcześniej wymienionymi właściwościami, stosowanie oleju z nasion babchi przynosi także szereg innych pozytywnych skutków. W związku z tym, że zawiera mnóstwo aktywnych związków, które między innymi wspierają prawidłową produkcję melaniny i pobudzają pigmentację skóry dotkniętej bielactwem; poprawiają koloryt skóry, włosów i paznokci; pomagają przywrócić kolor siwym włosom, pomagają zredukować różne zmiany dermatologiczne; łagodzą zmiany zapalne pojawiające się na skórze; redukują wypryski i wysypki skórne; sprzyjają gojeniu się wrzodów oraz działają antyseptycznie.

Jak należy stosować olej z bakućim?

Nanieść niewielką ilość oleju na skórę i delikatnie wmasowywać go okrężnymi ruchami przez kilka minut. Stosować 2 razy dziennie. Do uzyskania jak najlepszych efektów, olej należy stosować regularnie przez minimum kilka, a nawet kilkanaście miesięcy.

Przeciwwskazaniem do stosowania tego preparatu są: choroby ostre, otyłość, ciąża i zatrucie organizmu toksynami. W okresie kuracji osoby zmagające się z nadwrażliwością na światło powinny unikać światła słonecznego, ponieważ może dojść do silnych poparzeń skóry. Dlatego podczas stosowania oleju nie należy wystawiać skóry bezpośrednio na słońce i inne źródła promieniowania UV. Warto mieć na uwadze, że wrażliwość na słońce może się utrzymywać przez kilka dni po zaprzestaniu kuracji.

Czy warto stosować olej z bakućim?

Jeśli na ciele pojawiły się nieestetyczne plamy, które wywołują u nas duży dyskomfort psychiczny, powinniśmy spróbować tego typu kuracji. Na pewno nam nie zaszkodzi, a może pomóc w walce ze schorzeniem. Należy jednak pamiętać, by w trakcie kuracji, specjalnie nie wystawiać się na działanie promieni słonecznych.