Komarowate (Culicidae) –
rodzina z
rzędu muchówek (Diptera), obejmująca ok. 3,5 tys.
gatunków, z czego w
Polsce występuje 47 gatunków.
Występowanie i środowisko życiaKomarowate są rodziną kosmopolityczną – występują na całej kuli ziemskiej poza Antarktyką i niektórymi
wyspami strefy subpolarnej i polarnej (np.
Islandii). Największa liczba gatunków zamieszkuje strefę tropikalną i subtropikalną, gdzie są aktywne przez cały rok; na obszarach chłodniejszych w okresie zimowym
hibernują lub wchodzą w stan spoczynku (
diapauzy).
Dorosłe
osobniki preferują
siedliska wilgotne w pobliżu
zbiorników wodnych (podmokłe
łąki, obszary położone przy
jeziorach,
stawach i
rzekach).
Rozwój larw odbywa się w
środowisku wodnym.
Historia ewolucyjna i podział systematycznyKomarowate pojawiły się w triasie, ok. 226 mln lat temu; formy zbliżone do współczesnych gatunków występowały w późnej kredzie, ok. 79 mln. lat temu.
Komarowate (Culicidae) należą do podrzędu muchówek długoczułkowych (Nematocera) w obrębie rzędu muchówek (Diptera). Dzielą się na dwie podrodziny – Anophelinae i Culicinae, obejmujące ok. 3,5 tys. gatunków zgrupowanych w 43
rodzajach. Gatunki z podrodzin komarowatych różnią się między sobą rodzajem przenoszonych
chorób – komary z podrodziny Anophelinae są wektorami malarii ludzkiej; z podrodziny Culicinae przenoszą żółtą febrę, dengę, malarię ptasią i filariozę.
WyglądKomarowate są niewielkimi owadami o smukłym ciele o wymiarach od 2 do 19 mm. Ciało składa się z trzech segmentów – głowy, tułowia i odwłoka. Na głowie znajdują się oczy złożone i długie, owłosione czułki oraz aparat gębowy kłująco-ssący składający się z warg, żuwaczki, podgębia i szczęk I pary. Na tułowiu znajdują się trzy pary odnóży oraz wąskie
skrzydła pokryte
łuskami; w spoczynku są ułożone na odwłoku. Odwłok samic rozszerza się znacznie podczas pobierania
pokarmu.
PożywienieKomarowate w zależności od
płci i
stadium rozwojowego odżywiają się różnym pokarmem:
- samice komarowatych odżywiają się krwią kręgowców (głównie i , rzadziej ); krew jako substancja bogata w białko wykorzystywana jest przez samice do produkcji jaj. Ślina samic zawiera enzym przeciwdziałający krzepnięciu krwi, który dodatkowo wywołuje reakcję alergiczną – po ukłuciu pojawia się odczyn zapalny (obrzęk, świąd oraz zaczerwienie). Samice lokalizują potencjalną ofiarę wyczuwając zwiększone stężenie dwutlenku węgla oraz składników potu (kwas mlekowy, oktanol); posługują się również termodetekcją;
- samce odżywiają się nektarem kwiatów;
- larwy żywią się rozkładającymi się szczątkami organicznymi, są roślinożerne lub drapieżne;
- poczwarki nie pobierają pokarmu.
Rozmnażanie i rozwójRozwój komarowatych przebiega z różną szybkością – niektóre gatunki rozmnażają się wielokrotnie w ciągu roku i produkują kilka
pokoleń rocznie; u innych gatunków rozwój jest znacznie dłuższy i przeważnie w ciągu roku rozwija się tylko jedno pokolenie. Występują 4 stadia rozwojowe – jaja, larwy, poczwarki oraz osobniki dorosłe.
Samice składają jaja w zbiornikach wód stojących (jeziorach, stawach,
bagnach, mokradłach) lub na ich
brzegach. Jaja składane są bezpośrednio do wody lub przytwierdzane są u niektórych gatunków do
roślin wodnych. Samice gatunków tropikalnych mogą składać jaja także w pustych
pniach, nasadach
liści roślin z rodziny bromeliowatych lub liściach dzbanecznikowatych, gdzie gromadzi się woda deszczowa.
Larwy komarowatych mają dobrze rozwiniętą głowę, długi tułów bez odnóży oraz segmentowany odwłok zaopatrzony w specjalna rurkę służącą do oddychania. W zależności od gatunku larwy przyjmują specyficzne położenie w wodzie – skierowane są głową w dół u
komara brzęczącego (Culex pipiens) lub ułożone są poziomo pod powierzchnią wody u komara widliszka (Anopheles maculipennis).
Poczwarki komarowatych są bardzo ruchliwe, przeważnie unoszą się tuż pod powierzchnią wody, a w razie zagrożenia szybko uciekają wiosłując odwłokiem. Stadium poczwarki trwa w zależności od gatunku od kilku do kilkunastu dni.
Dorosłe samce i samice przystępują do rozrodu przeważnie w kilka dni po wyjściu ze stadium poczwarki. Samce większości gatunków tworzą ogromne roje, w które wlatują samice, gdzie następnie przystępują do kopulacji. Po
zapłodnieniu samica udaje się na poszukiwanie
żywiciela, którego krew potrzebna jest do produkcji jaj. Po kilku dniach samica składa jaja do wody. Długość
życia samców wynosi 5-7 dni; samice przeważnie żyją do kilku tygodni.
Roznoszenie choróbSamice komarowatych przenoszą liczne
drobnoustroje chorobotwórcze (
wirusy,
bakterie,
pierwotniaki, ) wywołujące choroby oraz
ludzi, takie jak:
- wirusy żółtej febry, dengi oraz czikungunii przenoszone głównie przez komara egipskiego (Aedes aegypti) i komara tygrysiego (Aedes albopictus);
- wirus Zachodniego Nilu powodujący gorączkę Zachodniego Nilu (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych) u ptaków i ssaków; przenoszony przez komary z rodzaju Aedes i Culex;
- wirus gorączki doliny Rift wywołujący gorączkę krwotoczną u zwierząt hodowlanych i ludzi; przenoszony przez ok. 30 gatunków komarów;
- wirus Zika wywołujący wysypkę i objawy zbliżone do grypy u naczelnych oraz człowieka; przenoszony głownie przez komara egipskiego oraz inne gatunki z rodzaju Aedes;
- bakteria Francisella tularensis wywołująca u zwierząt i człowieka tularemię; przenoszona przez komary z rodzajów Culex i Culiseta;
- filaria Bancrofta (Wuchereria bancrofti), nicień wywołujący obrzęki narządów limfatycznych u ludzi (słoniowaciznę); przenoszony przez liczne gatunki komarów;
- zarodźce malarii (Plasmodium) wywołujące malarię u gadów, ptaków i ssaków (w tym człowieka); przenoszone przez komary z rodzaju Anopheles, np. komara widliszka (Anopheles maculipennis) i Anopheles gambiae.